Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 8 maja 2008 r., sygn. II SA/Rz 112/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Robert Sawuła /spr./ Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólno-Administracyjnym na rozprawie w dniu 8 maja 2008 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2007 r. nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18.07.2006r. II SA/Rz 711/05, który się następnie uprawomocnił, Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Rzeszowie uchylił decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (WINB) z [...].06.2005r. Nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego (PINB) Nr [...] z [...].03.2005r., nakazującą W. P. rozbiórkę części obiektu budowlanego - zadaszenia oraz ścianki wykonanych bez pozwolenia przy budynku mieszkalnym zlokalizowanym na działce nr ewid. 3224 w K.. Uchylając obie decyzje organów nadzoru budowlanego Sąd uznał, iż organy te dopuściły się naruszenia przepisów o postępowaniu administracyjnym, innym niż dające podstawę do wznowienia postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. W ocenie Sądu przyjęcie w zaskarżonych decyzjach, że W. P. dopuścił się rozbudowy budynku mieszkalnego było przedwczesne, brak było bowiem w sprawie rozważenia czy w istocie nie doszło do rozbudowy obiektu budowlanego. Ustalenie w tej materii miało mieć pierwszorzędne znaczenie, albowiem implikowało dalszy kierunek rozstrzygania w sprawie. Orzekając o nakazie rozbiórki nie sprecyzowano w sposób jednoznaczny parametrów technicznych daszku mającego podlegać rozbiórce. Sąd zalecił, aby w ponownie prowadzonym postępowaniu ustalono jednoznacznie sposób wykonania robót budowlanych, usytuowanie budynku mieszkalnego, poczynienie ustaleń odnośnie katalogu stron postępowania, a uwzględniając wytyczne i uwagi zawarte w uzasadnieniu wyroku wydanie właściwej decyzji. Sąd wyeksponował, że przy rozstrzyganiu, kto jest stroną w postępowaniu dotyczącym likwidacji samowoli budowlanej, należy posłużyć się systemową wykładnią przepisów prawa budowlanego i zastosować per analogiam normę art.28 ust.2 prawa budowlanego. Zalecono, aby ustosunkować się do twierdzeń inwestora, odnośnie charakteru ścianki, która nie miała mieć znaczenia konstrukcyjnego, ale wyłącznie stanowić zasłonę przeciwdeszczową i przeciwśniegową, okresowo ustawianą.