Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 października 2008 r., sygn. V SA/Wa 1340/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia WSA - Barbara Mleczko - Jabłońska, Sędzia NSA - Piotr Piszczek (spr.), Protokolant - Monika Włochińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2008 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych I. Uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] grudnia 2007 r. - [...]. II. Zasądza od Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz A. C. 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Pismem z dnia 6 listopada 2007 roku zainteresowana złożyła formalny wniosek o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w uzasadnieniu wskazując na swoją trudną sytuację materialną.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2007 roku nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił wnioskowanego umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek. W uzasadnieniu organ powołał się na uznaniowy charakter decyzji oraz dyspozycję normy art. 28 ust 2 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którą należności z tytułu składek mogą być umarzane tylko w przypadku ich całkowitej nieściągalności lub kiedy przemawia za tym ważny interes osoby zobowiązanej, przy jednoczesnym uwzględnieniu stanu finansów społecznych. W ocenie organu młody wiek osoby zobowiązanej, istniejący dochód z tytułu zatrudnienia, możliwość zawarcia układu ratalnego z organem uzasadniły odmowę umorzenia. Ponadto dłużniczka nie przedstawiła dokumentów świadczących o tym, że opłacenie należności pozbawiłoby ją i jej rodzinę możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych.