Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 października 2008 r., sygn. I SA/Wr 1203/07

Jeżeli sprzedaż została udokumentowana fakturą wystawioną przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do jej wystawienia, to faktura ta nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta, Asesor WSA Dagmara Dominik, Protokolant Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 października 2008 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [....] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2004 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] o nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...]r. o nr [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń 2004 r.

W wyniku przeprowadzonego postępowania organ kontroli skarbowej uznał, iż R. B. (dalej: skarżący) bezzasadnie obniżył podatek należny o podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup paliwa płynnego, wystawionych przez "A" R. I..

Organ stwierdził, iż zakwestionowane faktury zakupu zostały wystawione przez podmiot nieistniejący. Wystawca faktur R. I., w 2004 r., nie prowadził żadnej działalności gospodarczej - pod wskazanym adresem organ kontroli stwierdził brak oznak prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży detalicznej pojazdów mechanicznych. Organ stwierdził ponadto, iż R. I. wyprowadził się przed kilkoma laty z dotychczasowego miejsca zamieszkania i w styczniu 2004 r. był osobą bezdomną. Poza tym organ stwierdził, iż mimo zgłoszenia identyfikacyjnego i zarejestrowania się dla potrzeb podatku od towarów i usług R. I. nie składał deklaracji oraz nie dokonywał wpłat na poczet podatku od towarów i usług.

Ponadto organ stwierdził, iż skarżący nie wyczerpał wszystkich możliwości w celu sprawdzenia kontrahenta, z którym nawiązał współpracę gospodarczą na znaczną kwotę - łącznie brutto na kwotę 450.822,00 zł, w tym podatek od towarów i usług w łącznej kwocie 81.295,17 zł, ograniczając się jedynie do uzyskania od kontrahenta nie uwierzytelnionych kserokopii dokumentów (zaświadczenia o nadaniu nr Regon z dnia 5 listopada 2003 r.; zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 3 listopada 2003 r.; wniosku o nadaniu nr NIP z dnia 31 października 2003 r.).