Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. I SA/Gd 488/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Referent Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 listopada 2008 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w G na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2008 r. nr [..] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 rok oddala skargę .

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 10 października 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił "A" Sp. z o.o. w G. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. w wysokości 30.190 zł (tj. o 29.069 zł wyższej niż wykazana w zeznaniu ostatecznym). Powodem dokonania innego rozliczenia podatku niż wykazała spółka w zeznaniu CIT-8 było stwierdzenie zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o wydatki w łącznej kwocie 103.814,99 zł. Na tę kwotę składały się: 1) 30.000,00 zł - wynagrodzenia dla prezesa zarządu spółki I.P. za wykonywanie obowiązków z tytułu pełnionej funkcji, wynikających z k.h., a poniesionych na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników, podjętej z naruszeniem art. 235 k.h., 2) 50.000,00 zł - wynagrodzenia dla I.P. z tytułu umów o dzieło z 2001 r., zawartych z naruszeniem art. 173 § 2 ksh, 3) 23.814,99 zł - diety z tytułu podróży służbowych do Włoch I.P., który nie pozostawał ze spółką w stosunku pracy.

Po zleceniu organowi pierwszej instancji na podstawie art. 229 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 25 kwietnia 2008 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy w pierwszej kolejności wskazał, że w toku prowadzonego przez organ pierwszej instancji dodatkowego postępowania spółka poza pisemnymi wyjaśnieniami i wydrukami z kont nie przedstawiła innych materialnych dowodów dotyczących kwestii spornych, powołując się na procedurę wyłączenia tych dokumentów z akt firmowych ze względu na okres upływu przedawnienia. Zdaniem organu odwoławczego, wbrew twierdzeniom skarżącej, w dniu wydania decyzji przez organ pierwszej instancji istniał jeszcze po stronie spółki obowiązek przechowywania tych dokumentów, zatem ich nieprzedstawienie w trakcie postępowania odwoławczego mogło wywołać dla niej negatywne skutki.