Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Po 1053/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Kwiecińska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 kwietnia 2009 r. w sprawie ze skargi M. K., A. K. i Z. K. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu z dnia 29 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie nakazania opróżnienia w całości budynku przeznaczonego na pobyt ludzi postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. /-/ M.Kwiecińska

Uzasadnienie

M. K., A. K. i Z. K. wnieśli skargę na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu z dnia 29 października 2008 r., którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] sierpnia 2008 r. (znak [...]), którą nakazano skarżącym, jako zarządcom budynku, opróżnienie budynku mieszkalnego, zlokalizowanego na działce o nr geod. [...] w miejscowości [...] gmina [...] i wyłączenie go w całości z użytkowania, umieszczenie na budynku zawiadomienia o stanie zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia oraz o zakazie jego użytkowania, wykonanie doraźnych zabezpieczeń poprzez zamknięcie otworów drzwiowych i okiennych oraz wygrodzenie terenu, na którym zlokalizowany jest ten obiekt; decyzji organu I instancji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie w całości wykonania zaskarżonej decyzji. Zdaniem skarżących ze względu na wymiary i położenie budynku nikt nie jest zagrożony, nawet gdyby zagrożenie zawalenia się budynku istniało; budynek jest w złym stanie technicznym, ale nie w katastrofalnym; skarżący stopniowo naprawiają ten budynek oraz w miarę posiadanych środków dokonują prac zabezpieczających; z budynku nie wyprowadzają się i nie umieścili na budynku ostrzeżenia o zagrożeniu, ani nie zabezpieczyli otworów okiennych i drzwiowych, bowiem nie ma takiej potrzeby - brak zagrożenia ze względu na stan budynku. Zdaniem skarżących organ II instancji powinien na swój koszt uzyskać opinię rzeczoznawcy potwierdzająca stanowisko organu, a skarżący na sfinansowanie takiej ekspertyzy środków nie mają. W uzupełnieniu wniosku podniesiono między innymi, iż pomimo zawarcia w skardze do tutejszego Sądu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, organ I instancji podjął działania zmierzające do wyegzekwowania nałożonych obowiązków; skarżący nie wystąpili do sądu o stwierdzenie praw do spadku (obejmującego przedmiotowy budynek), ponieważ nie mają na ten cel pieniędzy; zamieszkiwanie w budynku objętym zaskarżoną decyzją nie zagraża życiu i zdrowiu skarżących; od [...] 2008 r. do chwili obecnej skarżący remontują dom i jego stan techniczny znacznie się poprawił.