Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Wr 229/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi D. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2003 roku I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącej D. B. kwotę 746,00 (siedemset czterdzieści sześć) złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi D. B. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...]r. Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...]r. Nr [...] w sprawie podatku od towarów i usług za grudzień 2003 roku.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynikało, że skarżąca w badanym okresie rozliczeniowym prowadziła działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług księgowych, składowania dokumentów finansowo-księgowych, akt osobowych, list płac i kartotek zarobkowych, archiwizacji dokumentacji, brakowania dokumentów, mycia pojazdów i sprzedaży towarów. Opisane usługi archiwizacyjne, skarżąca opodatkowywała 22 % stawką podatku od towarów i usług (VAT), co znalazło odzwierciedlenie w deklaracji podatkowej za badany okres rozliczeniowy. W toku czynności kontrolnych ujawniono, że skarżąca niezgodnie z art. 6 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.- dalej VAT) ustalała moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług archiwizowania dokumentów (przechowywania dokumentów), bowiem w ewidencji sprzedaży prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług nie ujmowała całej kwoty wartości faktur sprzedaży tych usług, a jedynie ich część, odpowiadającą [...], [...], [...]bądź też [...] obrotu i podatku należnego (jako sprzedaż rozliczaną w czasie), w zależności od długości okresu w jakim miały być przechowywane zarchiwizowane dokumenty.
