Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 października 2009 r., sygn. I SA/Ol 611/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Piskozub (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski, Sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant Marik Brzozowiec, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 22 października 2009 r., sprawy ze skargi A.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]", w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego. Oddala skargę
Uzasadnienie
I SA/Ol 611/09
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania A. L. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]" odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", umarzającą postępowanie restrukturyzacyjne.
Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, co następuje:
Pismem z dnia 12 marca 2009r., uzupełnionym następnie w dniu 31 marca 2009r., Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" umarzającej postępowanie restrukturyzacyjne. Stwierdził, że wnosi o powtórne rozważenie decyzji w sprawie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego ze względu na zaległości podatkowe, które posiadał w ówczesnym czasie na koncie organu restrukturyzacyjnego w kwocie wystarczającej na opłacenie występujących zaległości podatkowych. Podniósł również, że Urząd Skarbowy nie złożył apelacji od wyroku Sądu Rejonowego, I Wydziału Cywilnego z dnia "[...]"., sygn. akt "[...]". W jego ocenie, organ uznał zasadność ww. wyroku, czym potwierdził fakt, że przedmiotowe środki finansowe były Skarżącemu należne. Wskazał także, że wniósł o stwierdzenie nieważności ww. decyzji, w trybie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia "[...]"., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia "[...]", utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"., który działając na podstawie art. 207 Ordynacji podatkowej oraz art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz. 1287 z późno zm.), umorzył wszczęte w dniu 18 listopada 2002r. postępowanie restrukturyzacyjne, obejmujące zaległości w podatku od towarów i usług za październik 2001r. w kwocie 2.547,27 zł oraz podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996r. w kwocie 284.303,39 zł. Uznał, iż w przedmiotowej sprawie, nie wystąpiła przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji, w trybie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Dyrektor podkreślił przy tym, iż warunkiem koniecznym stwierdzenia nieważności decyzji jest zakończenie postępowania decyzją ostateczną, natomiast zaskarżona przez Stronę decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"., w sprawie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego, nie była decyzją ostateczną. W związku z tym uznał, że Strona wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]".
