Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 listopada 2009 r., sygn. III SA/Wa 1310/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), Sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant Emilia Jaktorska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2009 r. sprawy ze skargi P. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] lutego 2009 r. P. S.A. (zwana dalej "Skarżącą" lub "Spółką") wniosła do Ministra Finansów organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w W. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku Skarżąca przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka nabywała i nabywa samochody osobowe, które są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Samochody osobowe są również wykorzystywane przez Spółkę na podstawie umów leasingu oraz innych umów o podobnym charakterze. W rozliczeniach podatku VAT dokonywanych od dnia 1 maja 2004 r. (tj. od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; zwana dalej "ustawą o VAT"). Spółka stosowała się do ograniczeń prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikających z art. 88 ust. 1 pkt 3 oraz art. 86 ust. 3-7 ustawy o VAT (zarówno w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r. jak i w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.). Skarżąca powołała się na wyrok z dnia 22 grudnia 2008 r. Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) wydany w sprawie Magoora sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Krakowie (sygn. akt C-414/07), będący odpowiedzią na pytanie prejudycjalne WSA w Krakowie, odnoszący się do zgodności z prawem wspólnotowym ograniczeń określonych w/w przepisach.