Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Kr 143/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Zięba po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 września 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił A. S. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji wymiarowej.
Wskutek wniesionego przez skarżącą zażalenia postanowieniem z dnia 24 września 2009r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia NSA wyjaśnił, że wprawdzie trudno zarzucać Sądowi pierwszej instancji, jak to czyni skarżąca w zażaleniu, że nie przeanalizował wnikliwie jej sytuacji w kontekście przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako "p.p.s.a.") (skoro nie zostały one na ówczesnym etapie postępowania dostatecznie przez stronę wyeksplikowane) tym niemniej Sąd kasacyjny postanowił uchylić zaskarżone orzeczenie z uwagi na dodatkową argumentację podniesioną w zażaleniu, wspartą załączonymi do niego dokumentami (działanie takie NSA uznał za dopuszczalne, zważywszy na odformalizowany charakter trybu zażaleniowego). W zażaleniu strona wskazała zaś na swoją skomplikowaną sytuację osobistą (samotna matka, pomagająca w utrzymaniu również rodzicom ze względu na ich niskie emerytury) i niewysokie dochody wystarczające na "zabezpieczenie minimum egzystencji" rodziny (dokumentuje ich wysokość stosownymi zaświadczeniami i kopiami deklaracji podatkowych oraz bilansu). Z argumentacji strony wynika zatem, że wykonanie zaskarżonej decyzji może w jej sytuacji materialnej skutkować pozbawieniem jej oraz jej rodziny podstawowego źródła utrzymania, co uznawane jest w orzecznictwie za okoliczność wysoce szkodliwą i zarazem pociągającą za sobą skutki trudne do odwrócenia w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a. (tak post. NSA z dnia 18 czerwca 2004 r., sygn. akt FZ 136/04, niepubl.).
