Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Lu 600/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wojciech Kręcisz (spr.), NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Asystent sędziego Maciej Skowroński, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi Z. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2005 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania Z.L.od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] znak: [...], w sprawie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2005 r. w kwocie 504.375 zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej argumentował, że podstawę wydania przedmiotowej decyzji stanowiły ustalenia postępowania kontrolnego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r., które wykazały dochód nieznajdujący pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za ten rok w wysokości 672.500 zł, co daje należny podatek z tego tytułu w wysokości 504.375 zł (art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W odwołaniu od rozstrzygnięcia organu podatkowego pierwszej instancji pełnomocnik skarżącego zarzucał naruszenie art. 20 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez brak podstaw prawnych i faktycznych do jego zastosowania w niniejszej sprawie oraz art. 180 § 1 i § 2, art. 187 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, poprzez zgromadzenie i rozpatrzenie materiału w sposób wybiórczy (niewyczerpujący), i obciążenie strony obowiązkiem przedstawienia dowodów na zgromadzenie oszczędności oraz niezachowanie reguł swobodnej oceny dowodów, skutkujące nieprawidłową oceną materiału dowodowego.