Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 lutego 2010 r., sygn. II SA/Po 235/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 lutego 2010r. sprawy ze skargi C. K . na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2009r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ D.Rzyminiak-Owczarczak /-/ J.Szaniecka /-/ E.Brychcy

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta L., w dniu 28 grudnia 2005 r. wszczął na wniosek W.B. postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku handlowo-magazynowego położonego na działce nr [...] przy ul. [...]./[...] w L .

Decyzjami z dnia [...] maja 2006 r. i z dnia [...] lipca 2007 r. Burmistrz Miasta L. ustalił warunki zabudowy dla opisanej wyżej inwestycji (k. 29 i 80 akt adm.). Obie decyzje zostały uchylone decyzjami kasacyjnymi Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2007 r. i z dnia [...] grudnia 2007 r. (k. 45 i 99 akt adm.).

Wskazane w powołanych wyżej decyzjach Samorządowego Kolegium Odwoławczego przyczyny wzruszenia decyzji pierwszoinstancyjnych były tożsame. Kolegium wskazywało na brak prawidłowo sporządzonej analizy urbanistycznej tak w postaci jej części graficznej jak i tekstowej, a także na brak sprecyzowania przez inwestora jego zamiarów inwestycyjnych. Kolegium podnosiło, że z analizy winno wynikać, które budynki (wskazane i opisane), dostępne z tej samej drogi stanowiły podstawę do określenia wymagań dotyczących nowej inwestycji. Dalej zarzucało, że w sprawie brak jest załącznika graficznego, którego wymagania określone zostały w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wreszcie podnosiło, że w sprawie nie ustalono czy inwestor uzyskał uzgodnienia dotyczące obsługi komunikacyjnej planowanej inwestycji oraz zapewnienie dostępu do urządzeń dostarczających energię elektryczną, wodę itp.