Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 23 marca 2010 r., sygn. I SA/Bd 12/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Sędzia WSA Mirella Łent Protokolant Rafał Opioła po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 marca 2010r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja 2004r. do sierpnia 2006r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w B. określił R. G. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja 2004 r. do sierpnia 2006 r. oraz umorzył postępowanie podatkowe za poszczególne miesiące od września do grudnia 2006 r. Organ I instancji po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, poprzedzonego postępowaniem kontrolnym, zakwestionował odliczenie części kwot podatku naliczonego, stwierdził bowiem, że podatnik nie posiada faktur VAT, z których wynika odliczony podatek.

Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 207 § 1, art. 21 § 1 pkt 1 oraz § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 86 ust. 1

i ust. 2 pkt 1 lit a), art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), § 25 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971 ze zm.) poprzez ich przedwczesne zastosowanie; naruszenie art. 187 § 1 i art. 122 w zw. z art. 180 § 1 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez bierną postawę organu w zakresie wyjaśnienia stanu faktycznego; naruszenie art. 210 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez brak wskazania w uzasadnieniu decyzji przyczyn, dla których organ nie dał wiary wskazanym przez stronę dowodom na istnienie zaginionych faktur VAT. Strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ