Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1451/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Protokolant Paulina Wódka, po rozpoznaniu w na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w J. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynika, że Spółka zadeklarowała w rozliczeniu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2005 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następne okresy rozliczeniowe. W toku postępowania kontrolnego, przeprowadzonego w Spółce przez organ kontroli skarbowej, stwierdzono, że Spółka nie posiada ksiąg rachunkowych oraz dokumentów źródłowych. Z wyjaśnień prezesa zarządu Spółki A. K. wynika, że dokumentacja została skradziona, o czym informował Policję. W trakcie prowadzonego postępowania prezes zarządu Spółki nie przekazał informacji dotyczących kontrahentów Spółki, nie przedstawił duplikatów zaginionej dokumentacji, wskazał jedynie banki, w których Spółka posiadała rachunki. Na postawie otrzymanych z banków danych za lata 2003 -2005 organ I instancji dokonał identyfikacji podmiotów na rzecz, których Spółka realizowała w 2005 r. sprzedaż towarów i usług. Następnie, w wyniku postępowania wyjaśniającego u ustalonych kontrahentów Spółki, odtworzono transakcje sprzedaży Spółki w 2005 r. o łącznej wartości 1.048.774,70 (netto) VAT - 230.730,43 zł. Z ustaleń organu wynika, że firmy na rzecz, których Spółka świadczyła usługi w 2005 r. to: B, "C" sp. z o.o., D G. K., "E" M. B., "F" - J. K., "G - obrazy bez granic".

W deklaracjach VAT-7 za ww. okres Spółka wykazała obrót w kwocie 1.193.912 zł zł, VAT w kwocie 262.661 zł. Także na podstawie danych z rachunków bankowych ustalono, że Spółka poprzez te rachunki nie regulowała należności z tytułu zakupu towarów lub usług. W trakcie postępowania uzyskano dane z systemu VIES o dostawach wykazanych przez podmioty zagraniczne z Unii Europejskiej w 2005 r. na rzecz skarżącej, tj. przez: H, I, J z [...]. Organ powołując art. 31 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) - dalej: ustawa o VAT, stwierdził, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota jaką Spółka jest zobowiązana zapłacić i zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ze względu na brak wyjaśnień strony, wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia przeliczono według kursu średniego NBP na dzień 15 ostatniego miesiąca danego kwartału. W konsekwencji ustalono podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia: