Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 maja 2010 r., sygn. I SA/Gd 165/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 maja 2010 sprawy ze skargi "A" S.A. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Gd 165/10

UZASADNIENIE

A S.A. z siedzibą w G. wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka wskazała, że w roku 2007 oraz w I kwartale 2008 roku zakupiła świadectwa pochodzenia energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, które w I kwartale 2008 r. zostały umorzone przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: URE) w wykonaniu obowiązku za I półrocze 2007 r. nałożonego przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., nr 89, poz. 625 ze zm.). W dniu 19 marca 2008 r. spółka uiściła opłatę zastępczą w części, w której nie przedstawiła do umorzenia wymaganej ilości świadectw pochodzenia. Wyjaśniła przy tym, że w momencie nabycia świadectw pochodzenia lub zarejestrowania własnych praw majątkowych do nich są one ewidencjonowane przez nabywcę na koncie "towary". W związku z nierozliczeniem się przez spółkę do dnia bilansowego z obowiązku przedłożenia do umorzenia świadectw pochodzenia, w księgach rachunkowych za rok 2007 utworzony został odpis na pokrycie świadectw pochodzenia proporcjonalnie do ilości sprzedanej energii elektrycznej, który zakwalifikowano jako koszt operacyjny (koszt nabycia sprzedanej energii), a drugostronnie jako rozliczenia międzyokresowe bierne. Wysokość dokonanego odpisu odpowiadała cenie nabycia posiadanych świadectw pochodzenia, wycenie własnych świadectw pochodzenia według ceny rynkowej z dnia przyznania świadectwa oraz wysokości opłaty zastępczej związanej z brakującą liczbą świadectw niezbędnych dla wykonania ustawowego obowiązku przedstawienia do umorzenia. Po dacie złożenia wniosku do Prezesa URE o umorzenie świadectw oraz po uiszczeniu opłaty zastępczej, spółka - w związku z wykorzystaniem i rozwiązaniem zbędnego odpisu - rozliczyła w księgach rachunkowych 2008 r. kwoty rozliczeń międzyokresowych biernych według faktycznie poniesionych kosztów. Odpis został zatem wykorzystany w związku z faktycznym umorzeniem świadectw pochodzenia w wykonaniu obowiązku za I półrocze 2007 r. Natomiast do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r. zaliczona została wyłącznie część odpisu odpowiadająca faktycznej wartości obciążeń (cenie nabycia umorzonych świadectw oraz uiszczonej opłaty zastępczej) ustalonych w 2008 r. przed sporządzeniem sprawozdania finansowego za poprzedni rok.