Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. IV SA/Po 163/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Popowska (spr.) Sędziowie WSA Maciej Dybowski WSA Donata Starosta Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi M.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uznania za właściciela nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

Starosta G po rozpoznaniu wniosku M.W., decyzją z dnia [...] grudnia 2008r. nr [...], działając na podstawie art. 6 ust. 1 pkt. 1 w związku z art. 11 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw, związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (t.j. Dz. U. 1959r., Nr 14, poz. 78, ze zm. - dalej dekret), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej kpa), odmówił uznania jej za właściciela nieruchomości położonej w P., gmina G., stanowiącej działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym [...], dla której Sąd Rejonowy w G., Wydział V Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer [...]. W uzasadnieniu decyzji Starosta G. wskazał, że 17 kwietnia 1939r. zawarta został w formie aktu notarialnego umowa, na podstawie której J.W. (mąż wnioskodawczyni) nabył niezabudowaną parcelę o obszarze około 1.01,00 ha. Ze względu na fakt, że nie zostały dopełnione czynności związane z przeniesieniem tytułu własności, nieruchomość przeszła na cele reformy rolnej. Obecnie przedmiotowa nieruchomość stanowi własność Skarbu Państwa, a podatek od nieruchomości opłacany jest przez S. i J.W. będących użytkownikami nieruchomości. Ponadto organ I instancji wskazał, że Naczelnik Miasta i Gminy G. decyzją z dnia [...] czerwca 1983r., znak [...] ( utrzymaną w mocy przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Zielonych w Poznaniu decyzją z dnia [...] lipca 1983r. znak [...]) odmówił J.W. uznania go za właściciela działki numer [...] (obecnie [...]), ze względu na fakt, że nie gospodarował on na nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji podniesiono, iż J.W. nie użytkował przedmiotowej nieruchomości, oraz że w latach 1945-1954 użytkowali ją rodzice J.W., po nich do 1962 S.R. (siostra J.W.), a potem jej córka S.W. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 1 w związku z art. 11 ust. 1 i 2 dekretu, rolników gospodarujących na nieruchomościach państwowych uznaje się za właścicieli tych nieruchomości, jeżeli oni lub ich poprzednicy prawni uzyskali posiadanie tych nieruchomości na podstawie: umowy zawartej przed dniem 13 września 1944r., a na Ziemiach Odzyskanych - przed dniem 9 maja 1945r. z zamiarem nabycia na własność. Na mocy art. 6 ust. 4 przepisy powyższe stosuje się odpowiednio również do osób pozostających w stosunku pracy, rencistów i rzemieślników, chociażby na nieruchomościach nie gospodarowali. Organ I instancji stwierdził również, iż nie użytkowała jej i nie nadal nie użytkuje także M.W., w związku z czym brak jest podstaw do uznania jej za właściciela.