Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Lu 456/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie sędzia NSA Jerzy Marcinowski, sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 listopada 2010 r. sprawy ze skarg E. Ch. i M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia udziałów we wspólnocie gruntowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących E. Ch. i M. R. po 440 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Wnioskami z dnia z dnia 2 lutego 2007 r. dnia 8 lutego 2007r. M. R. i E. C. na podstawie art. 156 § 1 pkt.2 kpa domagali się stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w B. z dnia 26 stycznia 1970r. w sprawie ustalenia udziałów we wspólnocie gruntowej miasta B. Zdaniem M. R. wspomniana decyzja jest nieważna, ponieważ w wykazie udziałowców nie uwzględniono jego matki A. R., zmarłej w 1993r. Wyjaśnił, że była ona właścicielką gospodarstwa rolnego położonego w B., do którego prawo własności zostało ujawnione w księdze hipotecznej "Hip. ..., prowadzonej przez Sąd Rejonowy w B. Jednocześnie miała prawo do 1/305 części udziału we wspólnocie leśnej i prawo do 1/321 części udziału we wspólnocie pastwiskowej. Według niego jego matka, a teraz on sam, mają prawo do wspólnoty gruntowej. W dniu 28 lutego 2007r. uzupełnił wniosek i wskazał, że skarżona decyzja była niewykonalna w chwili jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały (art. 156 § 1 pkt 5 kpa), gdyż udziały członków wspólnoty ustalone wspomnianą decyzją przekraczają 100% i wynoszą 1,022 całości udziałów. Podniósł także, że decyzja dotyczyła uprawnień osób nieżyjących w dniu wydania rozstrzygnięcia. W szczególności dotyczy to osób wymienionych w pozycjach: .101, 103, 137, 152 i 158 na liście osób uprawnionych do udziału we wspólnocie. Z kolei E. C. domagając się stwierdzenia nieważności wspomnianej decyzji dowodziła, że jako udziałowców wspólnoty nie uznano jej i jej rodzeństwa, jako spadkobierców po zmarłym w dniu 21 grudnia 1965r. ojcu, J. S. Nabył on w 1950 r. nieruchomość o pow. 2428 m2 położoną przy ul. N. w B., z prawem do serwitutu leśnego i niepodzielnych wspólnot miejskich. Na nieruchomości tej został wybudowany dom mieszkalny, a część został wywłaszczona pod budownictwo wielorodzinne. Ponadto był on właścicielem nieruchomości przy ul. Z., nabytej w 1949 r. o pow. 1425 m2. Połowa tej nieruchomości została sprzedana. Matka zmarła w 1963 r. Spadek po ojcu został stwierdzony postanowieniem Sądu Rejonowego w B. I Wydział Cywilny z dnia 10 marca 1966 r. Spadkobiercami zostały nieletnie wówczas dzieci: Z., A., J., H., M. i E. S. W 1970 r., kiedy ustalany był wykaz osób uprawnionych do wspólnoty gruntowej wszyscy byli w dalszym ciągu nieletni i nie mieli możliwości działania w tej sprawie. Powinni jednak zostać ujęci w wykazie. Nastąpiło to dopiero w 1997r., kiedy zgłosiła swoje roszczenie i umieszczono ich w wykazie. Podkreśliła, że wraz z rodzeństwem ma od 1950 r. do chwili obecnej prawo do wspólnoty gruntowej.