Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 stycznia 2011 r., sygn. I SA/Gd 852/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędzia WSA Bogusław Woźniak (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi T. Sz. i P. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 21 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2005 r. oraz orzeczenia o odpowiedzialności wspólników byłej spółki cywilnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 listopada 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił "A" (dalej zwana Spółką) kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do sierpnia 2005 r. w sposób odmienny od zadeklarowanego przez Spółkę.

Dyrektor Izby Skarbowej w G. decyzją z dnia 31 lipca 2008 r. uchylił decyzję organu I instancji w całości i umorzył postępowanie w sprawie uznając, że w sytuacji gdy w trakcie toczącego się postępowania odwoławczego spółka cywilna uległa likwidacji, nie jest dopuszczalne przekształcenie dotychczasowego postępowania wszczętego wobec spółki cywilnej w postępowanie w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej jej byłych wspólników.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w S., postanowieniem z dnia 13 listopada 2008 r. wszczął postępowanie podatkowe wobec byłej Spółki oraz w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności byłych wspólników Spółki za jej zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług.

Decyzją z 26 stycznia 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił Spółce kwoty zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do sierpnia 2005 r. oraz na postawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "ustawa o VAT") kwoty zobowiązania podatkowego w wysokości odpowiadającej kwotom podatku należnego, równocześnie orzekając o odpowiedzialności P. W. i T. S. za zaległości podatkowe rozwiązanej Spółki.