Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 lutego 2011 r., sygn. III SA/Gl 2725/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.), Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant St. sekr. sąd Anna Charchuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2011 r. przy udziale - sprawy ze skargi K.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r., nr: [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., po rozpatrzeniu odwołania K. R. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] r. nr [...] określającej w podatku od towarów i usług za kwiecień 2004r. zobowiązanie podatkowe w wysokości [...] zł i nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwocie 0 zł utrzymał w mocy tę decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy przedstawił następujący stan i prawny sprawy:

W złożonej [...] kwietnia 2008r. korekcie deklaracji VAT-7 dla podatku od towarów i usług za kwiecień 2004r., K. R. zadeklarowała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości [...] zł. W wyniku przeprowadzonego wobec K. R. postępowania podatkowego w sprawie określenia podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2004r. wydana została przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. decyzja określająca zobowiązanie podatkowe w wysokości [...] zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwocie 0 zł .

Uzasadniając decyzję organ podatkowy l instancji powołał się na kontrolę podatkową przeprowadzoną przez pracowników Urzędu Skarbowego w D. wobec K. R. w zakresie rzetelności deklarowanych przychodów i kosztów w podatku dochodowym od osób fizycznych w 2004r. W wyniku analizy zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów za 2004r. stwierdzono bowiem, iż K. R. prowadząca dwa bary piwne, sprzedawała towary handlowe poniżej kosztu własnego zakupu. Na podstawie przedłożonych do kontroli dokumentów, tj. faktur VAT dokumentujących zakup towarów oraz kopii paragonów fiskalnych stwierdzających sprzedaż dokonano ustalenia średniej marży brutto na sprzedaży piwa do ceny zakupu w wysokości 52%.