Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 marca 2011 r., sygn. I SA/Lu 470/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 marca 2011 r. sprawy ze skargi G. G. i M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L., po rozpatrzeniu odwołania M. i G. G. od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 14.958 zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że w dniu 5 sierpnia 2009 r. małżonkowie G. złożyli w urzędzie skarbowym wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok w wysokości 9.272 zł wraz z korektą zeznania podatkowego PIT-37 za 2006 rok.

W toku prowadzonego postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym za 2006 r. organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że prawidłowość skorygowanego zeznania podatkowego budzi wątpliwości co do istnienia nadpłaty w podatku dochodowym za 2006 rok. W związku z powyższym wszczął postępowanie w sprawie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym za 2006 rok. W wyniku dokonanej oceny zgromadzonego w postępowaniu podatkowym materiału dowodowego Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w L. decyzją z dnia [...] określił małżonkom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 14.958 zł.

Od powyższej decyzji pełnomocnik podatników złożył odwołanie. Wydanej decyzji zarzucał: 1) rażące naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) obrazę art. 2, art. 7 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP poprzez naruszenie konstytucyjnych zasad praworządności demokratycznego państwa prawa, pewności i bezpieczeństwa prawnego, ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz zasady równości, obrazę przepisów postępowania; 3) naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 oraz § 4, art. 187 § 1 w związku z art. 121, art. 122, art. 124 Ordynacji podatkowej poprzez brak faktycznego i prawnego uzasadnienia decyzji, niepodjęcie przez organ podatkowy koniecznych działań w celu wyczerpującego zgromadzenia i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, naruszenie zasady zaufania do organu podatkowego; 4) naruszenie art. 72 § 1 i art. 75 § 2 pkt 1 lit. a i § 4 Ordynacji podatkowej poprzez wydanie decyzji określającej wysokość zobowiązania w błędnej kwocie, tj. 14.958 zł zamiast 3.305 zł i niestwierdzenie w tej samej decyzji nadpłaty w podatku dochodowym za 2006 r. w wysokości 9.272 zł.