Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 16 marca 2011 r., sygn. II SA/Rz 1229/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa Sędziowie NSA Maria Piórkowska WSA Robert Sawuła/spr./ Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 16 marca 2011 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2010 r., nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w Domu Pomocy Społecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz uchyla poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona jak i poprzedzająca ją decyzja nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] października 2010 r., nr [...], po rozpatrzeniu skargi sądowoadministracyjnej R. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty Powiatu [...] z dnia [...] lipca 2010 r.,

nr [...] zmieniającą z dniem 1 maja 2010 r. decyzję Starosty Powiatu [...] z [...] lutego 2009 r. (znak [...]) w sprawie ustalenia odpłatności za pobyt R. B. w Domu Pomocy Społecznej w M. w ten sposób, że kwotę te ustalono na 538,80 zł, uwzględniło skargę w całości poprzez: 1) uchylenie zaskarżonej skargą decyzji; 2) uchylenie decyzji I instancji i 3) przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Decyzję z [...] października 2010 r. wydano na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej Ppsa) oraz art. 138 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 ze zm., zwana dalej k.p.a.). W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że w skardze na dotychczasową decyzję ostateczną skarżący sformułował zarzut naruszenia art. 87 ust. 8 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego i art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, które to przepisy przywołano i zastosowano w decyzji organu I instancji oraz w decyzji Kolegium z dnia [...] sierpnia 2010 r. R. B. zakwestionował ponadto uwzględnienie kwoty zasiłku pielęgnacyjnego przy obliczaniu odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej i nadanie decyzji I instancji rygoru natychmiastowej wykonalności. Zgodnie z pierwszym z przytoczonych przepisów, osoby przyjęte do domu pomocy społecznej przed dniem 1 stycznia 2004 r. oraz osoby posiadające skierowanie do domu pomocy społecznej wydane przed dniem 1 stycznia 2004 r. ponoszą opłatę na dotychczasowych zasadach. Aktualne zasady kierowania, umieszczania i ustalania odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej uregulowane zostały w art. 54 i nast. ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, a regulacja zawarta w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej utraciła moc obowiązującą z dniem 1 maja 2004 r. Nie obowiązuje już także art. 87 ust. 8 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, który uchylono z dniem 1 maja 2004 r., również na podstawie nowej ustawy o pomocy społecznej (zgodnie z zasadą lex posteriori derogat legi priori). Z tych względów należało dotychczasowe rozstrzygnięcia wyeliminować z obrotu prawnego jako wadliwe. W konsekwencji przedstawionych wadliwości, decyzje naruszały również art. 107 k.p.a., wymagający powołania prawidłowych przepisów stanowiących podstawę rozstrzygnięcia.