Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 maja 2011 r., sygn. I SA/Gd 1365/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Woźniak, Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 maja 2011 r. sprawy ze skargi J. F. i H. F. o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt I SA/GD 944/09 zakończonej postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2010 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej 1. oddala skargę; 2. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego adwokatowi A. J. wynagrodzenie (obejmujące VAT) w kwocie 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 stycznia 2000 r. Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej określił J. i H.F. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r., zaległość podatkową i odsetki za zwłokę.

Wskutek wniesionego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 26 maja 2000 r. obniżył należny podatek, wysokość zaległości podatkowej oraz wysokość odsetek.

Rozpoznając skargę na powyższą decyzję Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 21 czerwca 2002 r., sygn. akt I SA/Gd 1376/00 oddalił skargę.

Pismem z dnia 28 grudnia 2007 r. H. i J.F. wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 maja 2000 r. i orzeczenie o jej wygaśnięciu.

Decyzją z dnia 2 czerwca 2006 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej odmówił stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 maja 2000 r.

Decyzją z dnia 19 lutego 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 2 czerwca 2006 r. stwierdzając, że nie zachodzi bezprzedmiotowość decyzji, ani inna przesłanka stwierdzenia jej wygaśnięcia określona w art. 258 § 1 Ordynacji podatkowej.