Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Lu 817/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca),, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Asystent sędziego Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi P. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej przejęcia nieruchomości na własność Skarbu Państwa oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2010 r. nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] listopada 1976 r. znak: [...] orzekającej o przejęciu za odszkodowaniem na własność Skarbu Państwa zabudowanej nieruchomości położonej w Z. przy ul. Pl. M. 16.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, iż decyzją z dnia [...] listopada 1976 r., wydaną w trybie art. 2 i art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków, Prezydent Miasta Zamość orzekł o przejęciu na własność Skarbu Państwa nieruchomości składającej się z placu o pow. 445 m2 wraz z domem murowanym położonej w Zamościu przy ul. Pl. M. 16, stanowiącej własność J. Stafanii i Stefana, S. Kazimierza, C. Jana, C. Marii-Józefy, C. Czesława, C. Mieczysława i Skarbu Państwa. Jednocześnie w pkt 2 decyzji ustalono wysokość odszkodowania za ww. nieruchomość w kwocie 456.617 zł z podziałem jej na poszczególnych współwłaścicieli (wg udziałów), w tym w poz. 9 wpisano nazwisko F. A.. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, iż jej podjęcie nastąpiło w związku z podaniami S. Janiny i J. Stefanii o jej wykup oraz potrzebą odnowienia Starego Miasta w Z. - zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 31 maja 1974 r.

Do Kolegium został przekazany wniosek P. F. o stwierdzenie nieważności ww. decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Kolegium rozpatrując złożone żądanie doszło jednak do przekonania, że P. F. nie jest stroną postępowania. W tym zakresie organ podniósł, że przejęcie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło na wniosek jej współwłaścicieli. Zgodnie z treścią decyzji oraz zapisem w księdze wieczystej KW nr 154 i KW nr 83 nieruchomość przy ul. Pl. M. 16 była współwłasnością: J. Stefana i Stefanii, S. Kazimierza, C. Jana, C. Marii-Józefy, C. Czesława, C. Mieczysława i Skarbu Państwa. Organ przejął więc, za odszkodowaniem ww. nieruchomość od tych stron. W postępowaniu tym nie występują jako strony ani rodzice wnioskodawcy - C. i A. F. vel F., ani on sam. W poz. 2 kwestionowanej decyzji wymienia się osobę F. A., lecz nie ma ona odniesienia ani do wymienionych wyżej imion ani do nazwiska. Według wnioskodawcy współwłaścicielami nieruchomości przy ul. Pl. M. 16 byli m.in. jego rodzice C. i A. F. vel F.. Zaś wymienioną w decyzji osobą jest A. F.. Pominięcie więc innych współwłaścicieli nieruchomości w postępowaniu zakończonym wydaniem decyzji z dnia [...] listopada 1976 r. co podnosi Paweł F., nie stanowi w ocenie Kolegium podstawy do stwierdzenia nieważności tej decyzji, lecz może uzasadniać co najwyżej złożenie wniosku o wznowienie postępowania na podstawie art.. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.