Wyrok WSA w Opolu z dnia 1 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Op 448/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu gospodarstwa rolnego na rzecz Państwa oddala skargę.
Uzasadnienie
Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi skarga J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 31 maja 2011 r., Nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję tegoż organu z dnia 31 sierpnia 2010 r. o umorzeniu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Niemodlinie z dnia 7 kwietnia 1966 r., Nr [...], o uznaniu gospodarstwa rolnego położonego we wsi [...] nr [...], o powierzchni 9,46 ha z budynkami za opuszczone przez spadkobierców po zmarłym S. W. oraz o przejęciu go na rzecz Państwa.
Postępowanie administracyjne przebiegało w następujący sposób:
W dniu 25 stycznia 2008 r. J. W. wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu o stwierdzenie nieważności decyzji Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Niemodlinie z dnia 7 kwietnia 1966 r., Nr [...]uznaniu gospodarstwa rolnego położonego we wsi [...] nr [...] powierzchni 9,46 ha z budynkami za opuszczone przez spadkobierców po zmarłym S. W. oraz o przejęciu go na rzecz Państwa. Wnioskodawca w złożonym wniosku stwierdził, że decyzja wydana została z rażącym naruszeniem prawa, bowiem naruszała art. 107 § 1 K.p.a. (w dacie wydania decyzji art. 98) poprzez niekonkretne wskazanie podstawy prawnej wydanej decyzji oraz poprzez niewskazanie stron postępowania, a także poprzez naruszenie § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych poprzez pominięcie faktu, że gospodarstwo będące przedmiotem decyzji było w większej części uprawiane przez użytkownika - wuja spadkobierców, a zatem nie można było uznać wskazanego gospodarstwa za opuszczone.
