Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Łd 1135/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. kwotę 1457 (jeden tysiąc czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007r., nr 125 poz. 874 ze zm.) Ł. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na "A" Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. karę pieniężną w wysokości 6000,00 zł.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że w dniu 3 marca 2011 roku, w S., został poddany kontroli drogowej autobus marki Mercedes - Benz nr rej. [...], kierowany przez R. P., którym spółka "A" wykonywała regularny - specjalny przewóz osób z G. do firmy B znajdującej się na terenie C w S. koło S. zgodnie z otrzymanym od pracodawcy rozkładem jazdy. Do kontroli nie okazano zezwolenia na wykonywanie regularnego - specjalnego przewozu osób. W trakcie postępowania administracyjnego organ otrzymał informację ze Starostwa Powiatowego w Z., że spółka podmiot "A" nie posiadała ważnego zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych - specjalnych w krajowym transporcie drogowym osób w ramach linii G. - S.. Przedmiotowe zezwolenie podmiot otrzymał w dniu [...]r. Do otrzymanego zezwolenia obowiązuje ten sam rozkład jazdy, jaki okazano do kontroli. W toku postępowania strona podnosiła, że usługi świadczone na rzecz B realizowane są według zmiennych potrzeb usługobiorcy przez co ilość pracowników, miejscowości, z których należy ich przywieźć jest podawana przez B nawet 12 godzin przed realizacją przewozu. Dlatego, według strony, nie można mówić o wykonywaniu regularnego - specjalnego przewozu osób. Stosownie do definicji umieszczonej w art. 4 ust. 9 ustawy o transporcie drogowym, przewóz regularny specjalny jest to niepubliczny przewóz regularny określonej grupy osób, z wyłączeniem innych osób. W ocenie organu grupę taką stanowili pracownicy wymienieni w § 1 umowy nr [...], zawartej w dniu [...]r. pomiędzy spółką "A" a B Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z art. 18 ust 1 ustawy o transporcie drogowym wykonywanie przewozów regularnych - specjalnych wymaga zezwolenia. Ponadto zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o transporcie drogowym zezwolenie może być zmienione na wniosek jego posiadacza w razie zmiany: przebiegu linii regularnej, rozkładu jazdy, zwiększenia pojemności pojazdów, częstotliwości ich kursowania lub zmian godzin odjazdów z poszczególnych przystanków (...). Podnoszona w wyjaśnieniach kwestia zmienności trasy przejazdu i ilości przystanków uzależniona od zmiennych potrzeb produkcyjnych firmy B, nie dyskwalifikuje wykonywanych przewozów jako przewozów regularnych specjalnych co potwierdza fakt, że w dniu [...]r. podmiot otrzymał stosowne zezwolenie wydane przez Starostę Z. Reasumując organ pierwszej instancji stwierdził, że strona nie była w posiadaniu stosownych uprawnień do wykonywania przewozów regularnych specjalnych w krajowym transporcie drogowym w ramach linii G. - S.