Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. I SA/Wr 1092/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Olejnik, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca, Protokolant: Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2012 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi A spółka jawna w M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca 2007 r.: oddala skargę.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi jest opisana w sentencji decyzja, utrzymująca w mocy orzeczenie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...], określające spółce A Spółka Jawna kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca 2008 r.
Zaskarżona decyzja została oparta o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
W toku kontroli skarbowej ujawniono, skarżąca prowadząca działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwem na stacjach paliw w M. i S., w okresie od stycznia do lipca 2008 r. zawyżyła kwotę podatku naliczonego, rozliczając podatek zawarty w fakturach niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Nieprawidłowości wystąpiły w relacjach z firmami B Sp. z o.o. z/s w P. (styczeń 2008 r.) oraz C Sp. z o.o. z/s w P. (luty-lipiec 2008 r.), wystawione przez te spółki dokumenty księgowe nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń nabycia oleju napędowego od tych firm, służyły jedynie uwiarygodnieniu i zalegalizowaniu dostaw odbarwionego oleju opałowego dostarczanego jako olej napędowy. W relacjach z pozostałymi dostawcami nie stwierdzono żadnych uchybień.
Jak wynikało z materiału aktowego, nadesłanego wraz z odpowiedzią na skargę, współpraca skarżącej z obiema firmami odbywała się w identyczny sposób. Ofertę podjęcia wspólnych działań złożyli J. P. (wspólnikowi skarżącej) P. U. i G. Z., osoby, które jak się okazało, nie były zatrudnione w spółkach z o.o. B i C, nie posiadały też formalnego umocowania do działania w ich imieniu, ani też nie były z tymi spółkami w żaden inny, formalny sposób, powiązane. Wg oświadczeń wspólnika skarżącej nie podpisała ona z tymi firmami żadnej umowy o dostawę paliw. Towar był zamawiany wyłącznie przez J. P., telefonicznie. Zwykle transport towaru zapewniał P. U., a faktury dostarczał G. Z.. Następnie P. U. odbierał zapłatę, przy czym rozliczenia następowały wyłącznie gotówkowo. Paliwo dostarczane było zazwyczaj ciągnikiem [...], którym kierował S. W.. Ciągnik był użytkowany przez P. U., natomiast jego właścicielem był D. K. prowadzący działalność gospodarczą w C. i zatrudniający S. W., co potwierdził właściciel pojazdu.
