Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 maja 2012 r., sygn. III SA/Gl 1903/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys - Kmiecik, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną tu decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K. , po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez B. K. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. z [...] r. nr [...] określające zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za [...] r. w wysokości [...] zł. Organ odwoławczy jako podstawę prawną wskazał art. 233 § 1 pkt. 1, art. 13 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) W uzasadnieniu przypominając dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie wyjaśnił, że w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za [...] r. B. K. wykazała inną kwotę zobowiązania podatkowego. Organ pierwszej instancji wydał decyzję, w której określił podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie [...] zł, ponieważ stwierdził nieprawidłowości w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług za [...]r. Podatnik zaniżył podatek należny o kwotę [...]zł uwzględniając podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez firmę "A" dokumentujących sprzedaż złomu, ponieważ faktury zostały wystawione przez podmiot nieistniejący, nieuprawniony do wystawiania faktur VAT. Strona nie zgodziła się z tym rozstrzygnięciem zarzucając w odwołaniu naruszenie art. 121, art. 122 Ordynacji podatkowej, art. 7 k.p.a. oraz art. 88 ust. 3 a pkt 1 lit. a, art. 96 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W jej ocenie, skoro ustalono, że transakcje miały miejsce oraz to, że nabyty towar został wykorzystany do czynności opodatkowanych, to tym samym prawo do odliczenia przysługuje. Ponadto podkreślono, że strona dochowała należytej staranności zawierając sporne transakcje. Dyrektor Izby Skarbowej w K. po rozpoznaniu odwołania odnosząc się do zarzutów przedstawił szczegółową analizę dowodów zebranych w sprawie powołując się przy tym na art. 86 ust.1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a także art. 106 ust. 1 tej ustawy. Sporne faktury zostały wystawione w sytuacji, kiedy B. K. pismem z [...] r. zlikwidował działalność gospodarczą, którą prowadził pod firmą "B". Ponadto oświadczył, że nie zawierał nigdy transakcji z B. K. Zaistniała sytuacja z art. 88 ust. 3 a pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Na końcu organ odwoławczy przedstawił istotę konstrukcji systemu VAT oraz odniósł się do zarzutów odwołania.