Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 maja 2012 r., sygn. I SA/Wr 282/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Barbara Ciołek - sprawozdawca, Protokolant: Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2012 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi A.C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 24 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary porządkowej oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. C. (dalej: strona, skarżący, podatnik) jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] uchylające postanowienie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] nakładające na skarżącego karę porządkową w wysokości 500 zł za niewypełnienie nałożonego wezwaniem z dnia 10 października 2011 r. obowiązku polegającego na złożeniu pisemnych wyjaśnień dotyczących prowadzenie sprzedaży na portalu aukcyjnym Allegro.pl w latach 2008-2009 i przekazujące sprawę do ponownego rozpatrzenia.

W stanie faktycznym - w dniu 1 marca 2011r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. (dalej: organ podatkowy I instancji, DUKS) w postępowaniu kontrolnym po wyrażeniu przez skarżącego zgody, przesłuchał skarżącego w charakterze strony w trybie art. 199 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005 r., Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "OP"). Przesłuchanie dotyczyło prowadzenia przez skarżącego sprzedaży na portalu aukcyjnym Allegro.pl w latach 2008-2009.

Wezwaniem z dnia 25 maja 2011r. organ podatkowy I instancji wezwał skarżącego, tym razem w trybie art. 155 OP pod rygorem ukarania grzywną, do złożenia w terminie 7 dni pisemnych wyjaśnień na zawarte w wezwaniu pytania dotyczące przedmiotów oferowanych przez skarżącego na portalu aukcyjnym Allegro.pl w latach 2008-2009. W piśmie z dnia 8 czerwca 2011r. pełnomocnik skarżącego wskazał, że przedmioty oferowane na aukcjach były rzeczami osobistymi, a skarżący nie zna danych osób, którym przedmioty sprzedawał, nie posiada również dowodów transakcji. Pełnomocnik zauważył ponadto, że nawet w przypadku posiadania danych swoich kontrahentów, zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych, skarżący nie jest uprawniony do ich ujawnienia. W piśmie nie udzielono odpowiedzi na pytanie organu dotyczące znajomych skarżącego w imieniu których miał dokonywać transakcji, na co wskazywała strona.