Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 września 2012 r., sygn. I SA/Po 637/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 września 2012r. sprawy ze skargi "K" Sp. z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o uzyskaniu pomocy de minimis oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w [...] postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] odmówił firmie "[...]" Spółka z o.o. w [...] wydania zaświadczenia o uzyskaniu pomocy de minimis w związku z wydatkowaniem kwoty [...] zł na wykonanie i dostarczenie instalacji odpylających w ramach indywidualnego programu rehabilitacji.

W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, iż Spółka [...] od [...].08.2000r. prowadzi działalność gospodarczą z zakresu produkcji metalowych elementów stolarki budowlanej (PKD 25.12Z). Jednostka posiada status zakładu pracy chronionej i wyodrębniony rachunek bankowy, na którym gromadzi środki ZFRON. Pismem z dnia [...] stycznia 2012r. firma "[...]" zwróciła się z prośbą o wydanie zaświadczenia o uzyskaniu pomocy de minimis w związku z wydatkowaniem w dniu [...] grudnia 2011r., na podstawie faktury VAT nr [...] z dnia[...].12.2011r kwoty [...] zł na wykonanie i dostarczenie instalacji odpylających. Wskazane wydatki zostały zakwalifikowane przez Spółkę jako wydatki poniesione zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 12 lit. e rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 245, poz. 1810 ze zm.) dalej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Uznano je jako poniesione na dostosowanie miejsca i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności w związku z indywidualnym programem rehabilitacji zatrudnionego pracownika K. K. Wskazany pracownik objęty indywidualnym programem rehabilitacji na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z dnia [...] marca 2003 r. nr [...] został zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności z tytułu schorzenia o charakterze logopedycznym i neurologicznym. Przedstawione orzeczenie obowiązuje na stałe. W orzeczeniu tym wskazano, że pracownik może wykonywać pracę w warunkach normalnych z ograniczeniem częstych kontaktów werbalnych. Taka kwalifikacja poniesionych wydatków stanowiła, zdaniem firmy, przesłankę do złożenia wniosków o wydanie zaświadczenia o uzyskanej pomocy de minimis.