Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. III SA/Wa 811/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus, Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2012 r. sprawy ze skargi "B." sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Decyzją z [...] kwietnia 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił B. sp. z o.o. w L. (dalej jako "Skarżąca", "Strona") podatek dochodowy od osób prawnych za 2004 r. w kwocie 1.132.926 zł. Uwzględniając ustalenia kontroli podatkowej oraz dowody w postaci wyników kontroli i czynności sprawdzających wobec kontrahentów Skarżącej, a także informacje i dowody przekazane przez Prokuraturę Okręgową w R., Organ pierwszej instancji uznał, że Skarżąca zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 5.942.609,56 zł. Były to:

1) wydatki w kwocie 5.830.416,56 zł na zakup oleju napędowego i benzyny wynikające z faktur wystawionych przez G. w L.. Zdaniem Organu faktury te stwierdzały nieprawdę. Zgodnie z informacją Prokuratury, rzeczywistym dostawcą paliwa było P. z M.. Właściwy dla G. organ podatkowy wyjaśnił, że miejsce pobytu M. G. nie jest znane, a postępowanie kontrolne zawieszono (art. 284 § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze. zm. - dalej jako "ustawa Ord. pod."). Naczelnik Urzędu Skarbowego przytoczył złożone w postępowaniu karnym zeznania podejrzanych M. G. i prezesa zarządu Skarżącej R. B., opisujące ich kontakty związane z dostawami paliw oraz udział w tym osób trzecich. Jego zdaniem z zeznań tych oraz dokonanych ustaleń wynikało, że G. był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (do września 2004 r. składał deklaracje), faktycznie jednak działalności gospodarczej nie prowadził - nie kupił i nie sprzedał żadnego paliwa, a jedynie popisywał dokumenty sprzedaży. Firma ta nie posiadała żadnych dokumentów dotyczących prowadzonej działalności, w tym kopii faktur i ewidencji VAT. Wystawione przez nią faktury nie mogły dokumentować żadnej transakcji zgodnej z przepisami prawa, ponieważ ich wystawca nie był w legalnym posiadaniu towaru (oleju napędowego i benzyny), a więc nie mógł dokonać jego sprzedaży, tj. czynności udokumentowanych fakturami z jego nazwiskiem.