Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. IV SA/Wa 2022/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. staż. Agnieszka Chustecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2013 r. sprawy ze skargi L. J. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium RP 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Skarżący L. J., obywatel [...], w dniu [...] stycznia 2012 r. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r., nr 191, poz. 1133), zwanej dalej ustawą o z.p.c. W uzasadnieniu wniosku podał, że przebywa w Polsce od [...] czerwca 2009 r. i ubiegał się o status uchodźcy.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] marca 2012 r. odmówił L. J. udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Organ uznał, że do sytuacji skarżącego nie znajdują zastosowania przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zaznaczył, że w dniu wejścia w życie tej ustawy tj. 1 stycznia 2012r. przed Urzędem do Spraw Cudzoziemców toczyła się wobec L. J. kolejna procedura o nadanie statusu uchodźcy. Ponadto wskazał, że strona legitymowała się ważnym tymczasowym zaświadczeniem tożsamości cudzoziemca nr [...] wydanym przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w dniu [...] października 2011r. Stosownie do art. 55 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012r. Nr 128, poz.1176) tymczasowe zaświadczenie tożsamości w okresie swojej ważności potwierdza tożsamość osoby, której zostało wydane i uprawnia tę osobę do pobytu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Skoro wnioskodawca w dniu [...] stycznia 2012r. legitymował się ważnym tymczasowym zaświadczeniem tożsamości cudzoziemca, to - zdaniem Wojewody Mazowieckiego - należy uznać, że w dniu wejścia w życie ustawy o z.p.c. L. J. przebywał na terytorium Polski legalnie, a to oznacza, że nie została spełniona w przypadku skarżącego przesłanka określona w art. 1 pkt 1 i 2 ustawy o z.p.c. Według organu pierwszej instancji w stosunku do wnioskodawcy nie znajduje również zastosowania pkt 3 artykułu 1 ustawy, gdyż w dacie 1 stycznia 2010r. wobec L. J. nie toczyło się żadne postępowanie w sprawie nadania statusu uchodźcy wszczęte na skutek kolejnego wniosku. Organ wyjaśnił, że L. J. po raz pierwszy wystąpił z wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy w dniu [...] czerwca 2009r. Postępowanie to zostało zakończone w dniu [...] grudnia 2009r. ostateczną decyzją o odmowie nadania statusu uchodźcy i wydaleniu cudzoziemca z terytorium RP wobec braku przesłanek do udzielenia ochrony uzupełniającej i braku przesłanek do udzielenia zgody na pobyt tolerowany. Następny wniosek o nadanie statusu uchodźcy zainteresowany złożył w dniu [...] stycznia 2010r. co oznacza, że wobec niego nie ma zastosowania również przesłanka z art. 1 pkt w/w ustawy.