Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. I SA/Lu 14/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie NSA Danuta Małysz, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Protokolant Referent Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia 12 listopada 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 31 maja 2011 r., [...] orzekającą o solidarnej odpowiedzialności podatkowej A. (dalej jako Spółka) - K. C. - jako osoby trzeciej , za zaległości w podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r. i styczeń 2010 r.

Orzeczenia organów podatkowych zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Przywołaną wyżej decyzją z 31 maja 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o odpowiedzialności podatkowej K. C. jako osoby trzeciej tj. członka zarządu Spółki za wskazane zaległości podatkowe w podatku VAT w związku z nieuregulowaniem przez Spółkę należności z tego tytułu. Organ uznał bowiem, że spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej "O.p." do orzeczenia o odpowiedzialności K. C. za zaległości Spółki, gdyż Spółka nie wywiązała się z obowiązku uregulowania zobowiązań podatkowych, które przerodziły się w zaległości podatkowe, a K. C. był w czasie ich postania członkiem zarządu Spółki, egzekucja z majątku Spółki okazała się bezskuteczna, wniosek o ogłoszenie upadłości nie został złożony "we właściwym czasie", a K. C. nie wskazał mienia, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie powstałych zaległości podatkowych, wobec czego nie wystąpiły przesłanki uwalniające od odpowiedzialności określone w art. 116 § 1 O.p. Jednocześnie organ dodał, że K. C. z funkcji członka zarządu zrezygnował w dniu 13 marca 2010 r., w związku z czym za zaległości w podatku VAT powstałe po tym dniu nie ponosi odpowiedzialności, co uzasadniało umorzenie postępowania w sprawie odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za miesiące luty, marzec i kwiecień 2010 r.