Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Gd 154/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.) Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 września 2012r/ nr [...].

Uzasadnienie

W sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 grudnia 2010r. nr [...], wyrokiem z dnia 2 czerwca 2011r. w sprawie sygn. akt II SA/Gd 197/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 czerwca 2010r. nr [...].

Ponownie rozpoznając sprawę w decyzji z 14 września 2012 r. nr [..] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu na skutek sprzeciwu Prokuratora Prokuratury Okręgowej sprawy dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta z 14 listopada 1989 r. o zatwierdzeniu podziału nieruchomości gruntowej położonej w G. przy ul. H. 143, działki nr [...] na działki nr [...] (obecnie nr [...]) i nr [...] orzekło o odmowie stwierdzenia nieważności w.w. decyzji Prezydenta Miasta.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że do Kolegium wpłynął sprzeciw Prokuratora Prokuratury Okręgowej od decyzji Prezydenta Miasta z 14 listopada 1989 r. nr [...] dotyczącej zatwierdzenia podziału nieruchomości gruntowej położonej w G. przy ul. J. H. 143 -działki nr [...] na działki nr [...] (obecnie nr [...] obszaru 161 m2) i nr [...].

Na skutek złożenia sprzeciwu Prokuratora Kolegium wszczęło z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności w.w. decyzji.

W uzasadnieniu decyzji z 14 września 2012 r. Kolegium, analizując zasadność zgłoszonego sprzeciwu napisało, że stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej jest wyjątkiem od ogólnej zasady stabilności decyzji, o której mowa w art. 16 k.p.a. Jest ono możliwe w razie zaistnienia przesłanek uregulowanych w art. 156 § 1 k.p.a. Wady decyzji wyliczone w art. 156 § 1 k.p.a. mają charakter materialny. Kolegium wskazało, że Prokurator zarzucił kwestionowanej decyzji Prezydenta Miasta wydanie z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego oraz art. 7 i art. 77 k.p.a. Zdaniem Kolegium jednak, w analizowanej decyzji podziałowej nie nastąpiło naruszenie prawa - wskazanych przez Prokuratora przepisów - które można zakwalifikować w kategoriach rażącego naruszenia. Następnie Kolegium opisało prawne podstawy wydania decyzji w sprawie podziału nieruchomości, funkcjonujące w dacie jej wydania oraz sposób, w jaki dokonano podziału nieruchomości na mocy kwestionowanej decyzji. I tak, podział dokonany kwestionowaną decyzją polegał na wydzieleniu z działki nr [...] nowej działki nr [...] o obszarze 161 m2 w taki sposób, że granice nowej działki nr [...] przebiegały po obrysie segmentu budynku wielorodzinnego oznaczonego nr policyjnym 143 przy ul. M. (obecnie H.), w tym wzdłuż ścian dzielących segment o nr 143 od przylegających do niego segmentów tego samego budynku o numerach 141 i 145. Ściana oddzielająca segment 143 nie przebiega jedynie przez kondygnację piwniczną. Nie ma dowodu na to, aby segment nr 143 nie był oddzielony trwałymi ścianami od segmentów przyległych o nr 141 i 145, sam sprzeciw wskazuje jedynie na to, że ściana nie dzieli jedynie kondygnacji piwnicznej. Bezspornym jest zatem, że segment nr 143 był oddzielony i jest nadal od segmentów nr 141 i nr 145 trwałymi ścianami, które przebiegają przez większość budynku, nie przebiegają tylko przez kondygnację piwniczną. W chwili podziału nieruchomość gruntowa oraz wzniesiony na niej budynek stanowiły własność Skarbu Państwa. W ocenie Kolegium to, jakiego rodzaju ściany oddzielały w chwili wydania decyzji przylegające segmenty nie ma wpływu na rozstrzygnięcie. Żaden z przepisów prawa administracyjnego, jak również Kodeksu cywilnego, obowiązujących w dniu wydania kwestionowanej decyzji, nie nakazywał przeprowadzenia podziału nieruchomości zabudowanej w taki sposób, że granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu powinny przebiegać wzdłuż pionowych płaszczyzn, które tworzone są przez ściany nośne albo ściany oddzielenia przeciwpożarowego usytuowane na całej wysokości budynku od fundamentu do przekrycia dachu.