Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 1022/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie sędzia WSA Jarosław Trelka, sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi B. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za październik, listopad i grudzień 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lipca 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. (NUS), działając na podstawie art. 207 § 1 i § 2, art. 21 § 1 pkt 1, § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm., zwanej dalej O.p.), art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 29 ust. 1, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a , art. 99 ust. 1 i ust. 12, art. 103 ust. 1, art. 106 ust. 1, art. 109 ust. 3, art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., zwanej dalej u.p.t.u.) określił Skarżącemu, Panu B. J., wysokość podatku od towarów i usług za październik, listopad i grudzień 2008 r.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji, podstawą jej wydania było ustalenie, że Skarżący, w okresie objętym decyzją w ewidencji zakupów ujął wyłącznie po jednej fakturze wystawionej przez firmę U., przy czym, jak następnie ustalono w toku postępowania, powyższe faktury nie dokumentowały czynności rzeczywiście wykonanych przez ich wystawcę.

Skarżący złożył od powyższej decyzji odwołanie zarzucając jej naruszenie:

1. art. 207 § 1 i § 2, art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 O.p.,

2. art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 29 ust. 1, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a), art. 99 ust. 1 i ust. 12, art. 103 ust. 1, art. 106 ust. 1, art. 109 ust. 3 i art. 112 u.p.t.u..

3. art. 77 § 1 w związku z art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 1969r., Nr 30, poz. 168 z późn. zm.) w związku z art. 191 O.p, poprzez wydanie orzeczenia na podstawie niepełnego materiału dowodowego, zaniechanie przeprowadzenia przesłuchania pana J. M., na rzecz którego Skarżący świadczył usługi, z uwagi na brak możliwości doręczenia świadkowi korespondencji zawierającej wezwanie na przesłuchanie,