Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 września 2013 r., sygn. I SA/Wa 324/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie: Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik (spr.) Sędzia WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2013 r. sprawy ze skargi J. B. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia grudnia 2012 r., nr [...] po rozpatrzeniu wniosku J. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2012 r., nr [...] - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Zaskarżona decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2012 r. wydana została w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.

Naczelnik Gminy W. decyzją z dnia [...] listopada 1980 r., nr [...] orzekł o: 1) uchyleniu decyzji Naczelnika Gminy W. z dnia [...] maja 1980 r., nr [...], oraz 2) przejęciu na własność Państwa za emeryturę gospodarstwa rolnego położonego we wsi M., obejmującego działki ewidencyjne o numerach:[...], stanowiącego w dacie przejęcia własność G. K.

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Gminy W. z dnia [...] listopada 1980 r. wystąpiła następczyni prawna pierwotnej właścicielki - J. K. (córka), w wyniku zaś tego wniosku Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności powyższej decyzji.

Następnie, (w konsekwencji wniosku J. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi - decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] - utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2012 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wyjaśnił, że decyzja Naczelnika Gminy W. z dnia [...] listopada 1980 r. została wydana w postępowaniu wznowieniowym. Postępowanie w tym trybie mogło zostać wszczęte na wniosek albo z urzędu (art. 147 k.p.a. w brzmieniu obowiązującym na dzień 10 listopada 1980 r.) przy czym organem właściwym do jego przeprowadzenia był (z pewnymi wyjątkami) organ, który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji (art. 150 § 1 k.p.a.). W niniejszej sprawie ostateczna decyzja z dnia [...] maja 1980 r. (tj. decyzja, co do której wznowiono postępowanie) została wydana przez Naczelnika Gminy W.. Zatem w świetle art. 150 § 1 k.p.a. organ ten był również właściwy do przeprowadzenia postępowania w trybie wznowieniowym. Dalej organ odwoławczy wyjaśnił, że z postanowienia Naczelnika Gminy W. z dnia [...] października 1980 r., nr [...] wynika, iż postępowanie, którego przedmiotem było wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją tego organu z dnia [...] maja 1980 r. zostało wszczęte z urzędu, zaś podstawę prawną wznowienia stanowił art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. Z treści uzasadnienia zawartego w ww. postanowieniu oraz z treści decyzji Naczelnika Gminy W. z dnia [...] listopada 1980 r. wynika jednak, że przyczynę wznowienia postępowania nie stanowiła okoliczność, o której mowa w ww. przepisie, tylko okoliczność określona w art. 145 § 1 pkt 5 tej ustawy. Minister wyjaśnił, że błędne wskazanie podstawy prawnej lub nie wskazanie w ogóle podstawy prawnej, o ile tylko podstawa taka istnieje, nie świadczy jednak o kwalifikowanej wadliwości wydanego na tej podstawie rozstrzygnięcia. Jeśli zatem Naczelnik Gminy W. w uzasadnieniu postanowienia z dnia [...] października 1980 r. wskazał, że przyczyną wznowienia postępowania są nowe dowody dotyczące powierzchni gospodarstwa rolnego stanowiącego (przed przejęciem) własność G. K., które to dowody nie były znane organowi w czasie wydawania decyzji z dnia [...] maja 1980 r. - to oznacza to, że w sprawie istniała podstawa do wznowienia postępowania tyle, że nie wynikała ona z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., a z art. 145 § 1 pkt 5 tej ustawy. W konsekwencji, organ uznał, że Naczelnik Gminy W. wszczynając postępowanie "z urzędu" i wydając w tym postępowaniu decyzję z dnia [...] listopada 1980 r. nie naruszył prawa w sposób rażący.