Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 listopada 2013 r., sygn. I SA/Wa 610/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Marek Wroczyński (spr.) Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2013 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 1 listopada 2008 r. A. S. zwrócił się do Wojewody [...] o potwierdzenie prawa do rekompensaty za tzw. mienie zabużańskie tj. nieruchomości pozostawione w miejscowości B. powiat [...]. W piśmie z dnia 25 lipca 2011 r. precyzując przedmiot żądania wniósł o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty wymieniając dalej nieruchomości położone we wsi B., we wsi C. oraz w L. Zawiadomieniem z dnia 20 grudnia 2011 r. Wojewoda [...] przekazał wniosek według właściwości Wojewodzie [...].

Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] Wojewoda [...] działając na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1418 ze zm. - dalej jako ustawa zabużańska) odmówił potwierdzenia A. S. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez M. R. (babkę wnioskodawcy) nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowościach B. i C. woj. [...] (obecnie [...]). W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że wniosek dotyczący nieruchomości pozostawionej w L. został rozpoznany w odrębnym postępowaniu. Odnośnie natomiast nieruchomości położonych w miejscowościach B. i C. organ wskazał, że zgodnie z zaświadczeniem Archiwum Państwowego obwodu [...] M. R. figuruje w spisie wielkich właścicieli ziemskich na terenie województwa [...] zgodnie ze stanem na dzień 28 marca 1939 r. jako właścicielka majątku we wsi B. o powierzchni [...] ha i zgodnie ze stanem na dzień 1 czerwca 1939 r. jako właścicielka majątku we wsi C. o powierzchni [...] ha. Powyższe zaświadczenie zostało wydane w oparciu o "wykaz majątków położonych na terenie województwa [...], w których znajduje się nadwyżka parcelacyjna (zapas ziemi)" i dotyczyło nieruchomości położonej we wsi B. W ocenie organu w/w zaświadczenie nie jest wiarygodnym dowodem w sprawie, bowiem zostało sporządzone na podstawie wykazu, który nie jest dokumentem urzędowym, a to oznacza, że wnioskodawca nie udowodnił rodzaju i powierzchni nieruchomości pozostawionej w miejscowości B. Natomiast drugi przedłożony do akt "wykaz nieruchomości ponad [...] ha" organ uznał za świadczący jedynie o tym, że M. R. na dzień 1 czerwca 1939 r. była właścicielką majątku we wsi C. Oceniając powyższe dokumenty organ wywiódł, że nawet gdyby przyjąć je za dowód w sprawie to potwierdzają jedynie, że poprzedniczka prawna wnioskodawcy była właścicielką nieruchomości we wsi C. i B. w okresie przed wybuchem II wojny światowej (marzec, czerwiec 1939 r.). Natomiast nie potwierdzają, że M. R., która repatriowala się [...] kwietnia 1945 r. na obecne terytorium RP w tej dacie była właścicielem pozostawionych nieruchomości. Zdaniem organu istotne jest ustalenie stanu majątkowego w chwili opuszczenia lub wypędzenia z byłego terytorium RP, a takich dowodów wnioskodawca nie dostarczył.