Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 1539/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA del. Marek Kraus (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz wysokości podatku do zapłaty w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2008 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz D. M. kwotę 5.617 zł (słownie: pięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia D. G. ("Skarżący") wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2008 r. w zerowych kwotach ( z wyjątkiem miesiąca kwietnia gdzie określono kwotę zobowiązania podatkowego w wysokości 1.100 zł. oraz grudnia gdzie określono kwotę zobowiązania podatkowego 550 zł.).

Jak wynika z akt sprawy decyzją wydaną [...] sierpnia 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. ("DUKS") określił Skarżącemu - D. M., zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. oraz kwoty do zapłaty za te miesiące na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - dalej: "u.p.t.u.".

Skarżący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą "K.". Opłacał podatek dochodowy w formie karty podatkowej. Do 3 września 2007 r. korzystał ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług. Z jego zeznań wynikało, że w 2008 r. na podstawie umowy z E. sp. z o.o. z J. świadczył usługi serwisowe automatów do gier o niskich wygranych, stanowiących własność S. sp. z o.o oraz G. sp. z o.o. oraz wynajmował powierzchnię magazynową dla G. sp. z o.o. w W.