Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. II SA/Rz 1071/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski Sędziowie SO del. Elżbieta Mazur-Selwa WSA Paweł Zaborniak /spr./ Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi Towarzystwa [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Towarzystwa [...] jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej zwane SKO lub Kolegium) z dnia [...] sierpnia 2013 r., o nr [...], wydana w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Wnioskiem z dnia 25 sierpnia 2009 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska zwrócił się do Prezydenta Miasta [...] o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedsięwzięcia o nazwie : “Rezerwat przyrody [...]", obejmujący swym zasięgiem działki nr 911, 912, 913, 938, 939, 940, 937, 936, 933, 934, 929, 928, 935, 932, 930, 916, 915, 925, 923, 924, 921 obr. [...] w P.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...] Prezydent Miasta [...] umorzył postępowanie w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla w/w zamierzenia. Jako powód umorzenia organ wskazał brak możliwości zapewnienia udziału w postępowaniu stronom będącym współwłaścicielami przeważającej części gruntów proponowanych do wykorzystania na cele rezerwatu, co zdaniem tego organu czyniło postępowanie bezprzedmiotowym.

Po rozpatrzeniu odwołań złożonych przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska oraz Towarzystwa [...] (dalej: T.), SKO decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Skargę na tę decyzję SKO wniosło Towarzystwo [...]. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (zwany dalej WSA) wyrokiem z dnia 3 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 416/12, po jej rozpatrzeniu uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...]. Wyrok stał się prawomocny. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w rozpoznawanej sprawie stroną postępowania jest m.in. R. S. Z odpisu skróconego aktu zgonu wydanego przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego [...] wynika, że R. S. zmarł 18 maja 2009 r. Oznacza to, że postępowanie przed organem winno toczyć się z udziałem następców prawnych R. S., których ustalenie należy do obowiązków organu prowadzącego postępowanie. Kierowanie wszelkich pism, zawiadomień i rozstrzygnięć kończących postępowanie do zmarłej strony, a nie do jej następców prawnych, jest równoznaczne z pozbawieniem tych ostatnich prawa do udziału w postępowaniu stanowiąc przesłankę wznowieniową określoną art 145 § 1 pkt. 4 k.p.a.