Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 marca 2014 r., sygn. III SA/Łd 1218/13

| | | Sygn. akt III SA/Łd 1218/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 3 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Cisowska - Sakrajda, Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.), , Protokolant Pomocnik sekretarza - Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 roku sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za grudzień 2007 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w Ł. decyzją z dnia [...] r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania A. sp. z o.o. w K. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w P. nr [...] z dnia [...] r. określającej zobowiązanie w podatku akcyzowym z tytułu nadmiernych ubytków lub niedoborów alkoholu etylowego skażonego za miesiąc grudzień 2007 r. w kwocie 290518 zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadniając wydaną decyzję organ odwoławczy wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w P. ustalił dla strony dopuszczalne normy zużycia alkoholu etylowego skażonego bitrexem używanego do produkcji kosmetyków. Jako podstawę norm organ celny przyjął wysokość przedstawionych przez stronę norm technologicznych (recepturowych), wysokość strat powstałych w trakcie procesu produkcji wyrobów oraz ilość alkoholu zużytą do przemywania urządzeń produkcyjnych wykorzystywanych do wytworzenia tych wyrobów za rok 2003 i 2004. Dopuszczalne normy zużycia alkoholu etylowego skażonego od 1 stycznia 2005 r. dla każdego z produkowanych wyrobów stanowią normy technologiczne powiększone o 3 %. W dniu 21 grudnia 2006 r. spółka A. wystąpiła do Dyrektora Izby Celnej w Ł. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powołanej wyżej decyzji organu I instancji, podnosząc że przedmiotowa decyzja była niewykonalna w dniu jej wydania z uwagi na niemożność przyporządkowania alkoholu zużytego do czyszczenia, odkażania i neutralizacji zapachów do poszczególnych produktów. W trakcie obrachunku alkoholu za 2005 r. na podstawie w/w decyzji spółka została zobowiązana do przedstawienia całości zużytego alkoholu z podziałem na poszczególne wyroby. W ocenie strony nie istnieje możliwość wykonania decyzji w przyszłości ze względu na stosowaną technologię. Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Celnej w Ł. odmówił stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w P. ustalającej dopuszczalne normy zużycia alkoholu etylowego skażonego bitrexem używanego do produkcji kosmetyków, uznając że nie zachodziły przesłanki wymienione w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej. Dodatkowo spółka od 2004 r. dysponuje decyzją Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia 31 marca 2004 r. ustalającą dopuszczalne ubytki spirytusu skażonego bitrexem do produkcji kosmetyków w wysokości 3 %. Decyzje wydane na spółkę i obowiązujące w 2007 r. w zakresie ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia alkoholu etylowego skażonego nie dotyczyły alkoholu skażonego ftalanom dwuetylu.