Wyrok WSA w Kielcach z dnia 18 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Ke 383/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 czerwca 2014r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego samego organu ; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z 21 lutego 2014r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu wniosku J. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy, na podstawie art.138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy własną decyzję z 28 października 2013r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiej Komisji Ziemskiej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K.

z 5 października 1970 r. nr [...] , zatwierdzającej projekt scalenia gruntów obszaru p.n. "M." pow. sandomierskiego, w części dotyczącej gruntów położonych na terenie miasta S. należących w czasie scalenia do M. i S. małż. B..

W uzasadnieniu Kolegium podało, że w podstawie prawnej zaskarżonego rozstrzygnięcia powołano przepisy art.157 § 1 i 2, art.156 § 1 pkt 2 i art.158 § 1 kpa wskazując, że analiza akt przedmiotowej sprawy nie dała podstaw do stwierdzenia, że kontrolowana decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy J. B. zarzuciła naruszenie art.156 § 1 pkt 2 kpa w związku z art. 1 pkt 1-2 i art.3 pkt c ustawy

o scalaniu gruntów, polegające na przyjęciu, że objęcie scaleniem gruntów, które nie były rozdrobnione, jak również gruntów położonych w obrębie miasta, które ze względu na swoje położenie uważane powinny być za place budowlane (a na których scalenie nie uzyskano pisemnej zgody zainteresowanych właścicieli) nie stanowiło rażącego naruszenia prawa.