Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. II SA/Wa 525/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Ewa Pisula - Dąbrowska, Olga Żurawska - Matusiak (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2014 r. sprawy ze skargi G. L. na postanowienie Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej oddala skargę

Uzasadnienie

G. L. (dalej także jako skarżąca) pismem z [...] lipca 2012 r., a następnie wnioskiem z [...] lipca 2012 r. wystąpiła do Prezesa Rady Ministrów

o przyznanie emerytury specjalnej. Wniosek został uzasadniony bardzo trudną sytuacją bytową i życiową. Wnioskująca wskazała, że jest nauczycielem po studiach podyplomowych, ma 57 lat i pozostaje w bardzo trudnej sytuacji materialnej z powodu "niewłaściwie działającego polskiego prawa, które uniemożliwiło jej pracę". Podała, że od 1998 r. utrzymuje się z zasiłku z opieki społecznej wynoszącego 238 zł miesięcznie. Zdaniem wnioskującej wskazana sytuacja wynika z bezprawnego działania szkoły, która pozbawiła ją pracy jako nauczyciela, a następnie sądów, wydających wyroki

z naruszeniem prawa, które "nigdy nie przeprowadziły właściwego procesu przeciwko winnej szkole". Wskazała, że Sąd Pracy nigdy nie badał dokumentów mających istotny wpływ na wynik sprawy i wydany wyrok. Podniosła również, że przez 15 lat uniemożliwiano jej powrót do pracy w szkole, co spowodowało, że nie ma stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury.