Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Bd 185/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Pietrasik Sędziowie: sędzia WSA Mirella Łent sędzia WSA Jarosław Szulc (spr.) Protokolant: po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. Oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. określił stronie wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie [...] zł. Organ stwierdził, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę [...] zł w wyniku ujęcia w kosztach wydatków zaewidencjonowanych na podstawie fikcyjnych faktur VAT obejmujących sprzedaż palet, wystawionych przez podmiot, który w rzeczywistości nie przeprowadził wykazanych na tych fakturach transakcji - P.P.H.U. "J." D. K. Organ zakwestionował również koszty uzyskania przychodów wynikające z dowodów wewnętrznych dotyczących skupu palet od ludności w łącznej kwocie [...] zł.
W złożonym odwołaniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości zarzucając jej naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., dalej: "u.p.d.o.f."), poprzez nieprawidłowe zastosowanie, polegające na uznaniu, że zakwestionowane transakcje nie miały miejsca oraz art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. w zw. z § 12 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 poz. 1475 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w 2008 r.), poprzez kwestionowanie prawa podatnika do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup palet od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mimo spełnienia materialnych i formalnych przesłanek uprawniających do zaliczenia kwestionowanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto skarżący zarzucił naruszenie art. 122, w zw. z art. 187 § 1, art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "O.p."); art. 191, art. 120 O.p.; art. 7 ustawy z dnia 02 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 78, poz. 483 ze zm., dalej" "Konstytucja") w zw.
