Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Po 1252/14

Dnia 22 kwietnia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędzia WSA Jakub Zieliński Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2015 roku sprawy ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia ... 2014 roku Nr ... w przedmiocie zasiłku dla opiekuna I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza K. z dnia ... 2014 roku Nr ..., II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

E. M. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu Sądu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. nr ... z dnia ... 2014r., utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta K. z dnia ... 2014r. nr ... odmawiającą skarżącej przyznania zasiłku dla opiekuna.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia ... 2014r. nr ...Burmistrz Gminy K. odmówił E. M. przyznania zasiłku dla opiekuna za okres 1 lipca 2013 r. do 14 maja 2014 roku oraz od 15 maja 2014 roku bezterminowo. Jak organ wskazał w uzasadnieniu, decyzją z dnia 4 grudnia 2014 r. E. M. nabyła prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad matką Czesławą Sobierską, w kwocie 520 zł miesięcznie na okres od 1 grudnia 2012 r. bezterminowo. Prawo do tego świadczenia strona utraciła na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 1548 ze zm.) z dniem 30 czerwca 2013 r. W dniu 18 czerwca 2014 r. E. M. złożyła wniosek o ustalenie zasiłku dla opiekuna na okres od 1 lipca 2014 r. do 14 maja 2014 r. i na okres od 15 maja bezterminowo na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2014 r., poz. 567 ze zm.), dalej: u.u.w.z.o. Do wniosku dołączyła oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej, iż podlega ubezpieczeniu w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego jako współmałżonek, a także zaświadczenie Burmistrza K., iż jej mąż P. M. posiada gospodarstwo rolne o pow. 5,87 ha, a strona nie figuruje w rejestrach wymiarowych podatków i opłat lokalnych. Organ powołał art. 3 ust. 1 i 2 u.u.w.z.o., a następnie wskazał, że złożenie przez małżonka rolnika ubiegającego się o przyznanie zasiłku dla opiekuna oświadczenia o zaprzestaniu prowadzenia gospodarstwa rolnego lub wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym powinno być zgodne z ustawą o ubezpieczeniu społecznym rolników z dnia 20 grudnia 1990 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 1403 ze zm.). Tymczasem ze zgromadzonych przez organ dokumentów i analizy zawartej w nich treści wynika, że nie można przyznać E. M. prawa do zasiłku dla opiekuna, gdyż nie spełnia warunku zawartego w art. 3 ust. 2 u.u.w.z.o. Organ wyjaśnił, że strona jako małżonek rolnika, mimo złożonego pod rygorem odpowiedzialności karnej, we wnioskach, oświadczenia o zaprzestaniu wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym, pracy tej nie zaprzestała. Jako osoba podlegająca ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy jako małżonek rolnika z tytułu wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym w KRUS, nie zaprzestała wykonywania pracy w gospodarstwie należącym do jej męża P. M., co jest niezbędnym warunkiem do podlegania ubezpieczeniu, a co za tym idzie do uzyskania zasiłku dla opiekuna z tytułu sprawowania opieki nad matką C. S.. Organ wskazał też, że E. M. i jej mąż P. M. zgodnie z ustawą z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2012 r., poz. 86) pobierają jednolite płatności obszarowe. Jak określa art. 12 ust. 6 tej ustawy na dokonywanie czynności związanych z uzyskaniem jednolitych płatności obszarowych E. M. jako współmałżonka musi wyrazić pisemną zgodę. Wobec tego nie można uznać, że zaprzestała ona pracy w gospodarstwie rolnym należącym do jej męża, skoro bierze czynny udział w podejmowaniu wszelkich decyzji dotyczących prowadzenia działalności w tym gospodarstwie.