Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 27 maja 2015 r., sygn. II SA/Bd 380/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędziowie sędzia WSA Anna Klotz (spr.) sędzia WSA Wojciech Jarzembski Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. sprawy ze skargi W. Ż. na orzeczenie Komendanta [...] Policji w [...] z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku oddala skargę.

Uzasadnienie

Komendant Wojewódzki Policji w B. zaskarżonym orzeczeniem z dnia [...] lutego 2015 r. Nr [...], działając na podstawie art. 135n ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r., Nr 287, poz. 1687 ze zm.), utrzymał w mocy orzeczenie nr [...] Komendanta Miejskiego Policji w G. z dnia [...] kwietnia 2014 r. o uznaniu winnym i wymierzeniu kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku.

Wskazano, że st. post. W. Ż., policjanta Ogniwa Patrolowo-Interwencyjnego I Wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji w G., obwiniono o to, że w dniu [...] października 2013 r. pełniąc służbę patrolową wspólnie z funkcjonariuszami Państwowej Straży Rybackiej na terenie powiatu g., będąc dowódcą patrolu, m. in. w trakcie służby nie opuszczał pojazdu służbowego, nie był zainteresowany czynnościami wykonywanymi przez funkcjonariuszy PSR, w szczególności nie asekurował tych funkcjonariuszy podczas realizacji czynności, postępując wbrew przepisom Zarządzenia Nr 768 Komendanta Głównego Policji z dnia 14 sierpnia 2007 r. w sprawie form i metod wykonywania zadań przez policjantów pełniących służbę patrolową oraz koordynacji działań o charakterze prewencyjnym tj. o czyn z art. 132 ust 3 pkt 2 ustawy o Policji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał na dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie podając, że:

Na mocy orzeczenia nr [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r. Komendant Miejski Policji w G. uznał st. post. W. Ż. winnym zarzucanego mu czynu i wymierzył karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku.