Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2015 r., sygn. III SA/Wa 3078/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak, sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2015 r. sprawy ze skargi M. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania podatkowego w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości 2011 r. oddala skargę
Uzasadnienie
1. Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, że M. W. (dalej jako "Strona" lub "Skarżący") pismem z dnia 14 listopada 2011 r. złożonym do Prezydenta m. W. - Urząd Dzielnicy W. wniósł o zawieszenie postepowania podatkowego w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...] za 2011 r. do czasu powrotu do zdrowia, ewentualnie umorzenie postepowania podatkowego. W uzasadnieniu wskazał, że jego choroba psychiczna uniemożliwia mu zajęcie stanowiska w niniejszej sprawie. Ponadto w odpowiedzi na wezwanie organu do uzupełnienia ww. wniosku o przedłożenie postanowienia sądu orzekającego o jego ubezwłasnowolnieniu (jeśli takie zostało wydane) bądź udzielenia informacji czy zostało wszczęte postępowanie w tym zakresie, Skarżący przesłał kolejny wniosek wraz z opinią sądowo-psychiatryczną z dnia 17 października 2011 r.
2. Prezydent m. W. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. odmówił zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...] (dz. ewid. [...] obręb [...]) za 2011 r. W uzasadnieniu zwrócił uwagę, że w aktach sprawy brak jest danych świadczących o tym by wobec Skarżącego wszczęto jakiekolwiek postępowanie w przedmiocie ubezwłasnowolnienia. W ocenie organu skoro nie wskazuje na to również treść wniosku to tym samym brak jest podstaw do uznania, że zdolność do czynności prawnych Skarżącego doznała jakiegokolwiek uszczuplenia. Ponadto w jego ocenie samo stwierdzenie choroby psychicznej i leczenie w poradni zdrowia psychicznego nie pozbawia strony zdolności do czynności prawnych, a tym samym nie stanowi przesłanki do zawieszenia postępowania na podstawie art. 201 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm., dalej zwana: "ustawą Ord. pod."). Reasumując stwierdził, że przedłożone opinie psychiatryczne nie mogą samodzielnie rozstrzygać o posiadaniu (bądź nieposiadaniu) przez daną osobę zdolności do czynności prawnych. Tym samym stwierdził, że opinie biegłych psychiatrów, co do stanu zdrowia konkretnej osoby i co do tego, czy jest ona w stanie kierować swym postępowaniem stanowią przedmiot dowodu w postępowaniu sądowym, a ocena czy ustalony przez biegłych stan faktyczny uzasadnia ubezwłasnowolnienie i w jakim stopniu, wchodzi w zakres stosowania prawa i należy do kompetencji sądów okręgowych, a to na podstawie art. 544 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.; dalej zwany "K.p.c.").
