Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 września 2015 r., sygn. III SA/Wa 3483/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Piotr Przybysz, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2015 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

2UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z [...] września 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania B. K. (dalej - "Skarżąca"), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W.z [...] czerwca 2014 r., określającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. z tytułu przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w spółce P.w kwocie 26 971 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynikało, że przedmiotem sporu w sprawie jest kwestia zaliczenia do kosztów podatkowych w 2008 r. wydatków w łącznej kwocie 105 800 zł, udokumentowanych fakturami VAT, wystawionymi przez P.Spółka z o. o. z siedzibą w W.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w W. zebrany materiał dowodowy potwierdza, iż kwestionowane faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych pomiędzy wskazanymi na nich podmiotami. W konsekwencji Dyrektor stwierdził, że Naczelnik słusznie uznał, że kwota 105 800 zł nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w spółce P. w 2008 r., a w konsekwencji - kosztów podatkowych z działalności gospodarczej prowadzonej przez Skarżącą w 2008 r., posiadającą 25% udziałów w tej spółce.

Dyrektor Izby Skarbowej w W. wskazał, że z zeznań Skarżącej wynika, iż nie posiadała żadnej wiedzy na temat działalności operacyjnej, zakresu świadczonych usług w badanym okresie, tj. gdzie były wykonywane i kto fizycznie świadczył usługi, czy były sporządzane umowy na wykonanie robót budowlanych, protokoły odbioru, ewentualnie inne dokumenty. Skarżąca nie posiadała także wiedzy odnośnie sposobu i okoliczności dokonywania płatności za wykonane roboty, jak też okoliczności dostarczania kontrahentowi spornych faktur VAT. Zdaniem Organu II instancji istotnym dowodem w sprawie jest wyciąg z protokołu badania ksiąg spółki P. z dnia 5 lipca 2013 r., sporządzony w toku prowadzonego wobec tego podmiotu postępowania kontrolnego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. w przedmiocie podatku od towarów i usług m. in. za poszczególne miesiące 2008 r. Wynika z niego, że spółka P. nie posiadała żadnych środków trwałych ani wyposażenia, magazynów, nie dysponowała też wystarczającym kapitałem, kadrą pracowniczą ani urządzeniami lub maszynami, by móc świadczyć usługi budowlane. Okoliczności te potwierdzają także zeznania świadków tj., B. K. zajmującej się księgowością spółki P., R. B., E. B. - matki nieżyjącego A. B. - wiceprezesa zarządu, a także zeznania samego A. B.