Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 października 2015 r., sygn. I SA/Wa 1394/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2015 r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2015 r. nr [...]

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2015 r., nr [...] Minister Skarbu Państwa, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 9 ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (t.j: Dz. U. z 2014 r., poz. 1090), po rozpatrzeniu odwołania T. M. od decyzji Wojewody [...] z [...] marca 2015 r. nr [...] odmawiającej potwierdzenia T. M. prawa do rekompensaty, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu wskazał, że Wojewoda [...] decyzją z [...] marca 2015 r., nr [...] odmówił T. M. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez E. K. z d. S. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości M., tj. działki gruntu o powierzchni [...] ha, z podziału majątku.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła T. M.

Minister wskazał, że pismem z 22 grudnia 2008 r. T. M. zwróciła się do Wojewody [...] z wnioskiem o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez E. K. z d. S., poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, nieruchomości gruntowych stanowiących część majątku M., gmina [...], powiat [...], województwo [...] (obecnie [...]).

Do wniosku załączyła m.in. wypis postanowienia Sądu Rejonowego dla [...] z [...] stycznia 1999 r., o sygn. akt [...], zgodnie z którym spadek po E. K. z d. S., zmarłej [...] grudnia 1998 r., w całości na mocy testamentu własnoręcznego nabyła siostrzenica T. M. Ponadto, wnioskodawczyni przedłożyła uwierzytelnioną umowę darowizny sporządzoną [...] czerwca 1939 r. w K., przed notariuszem A. K. Z treści tego dokumentu wynika, że [...] czerwca 1939 r. została zawarta umowa darowizny, na mocy której Z. S. ze swojego majątku ziemskiego pod nazwą O. wydzieliła [...] ha gruntu, który podarowała na wspólną własność córkom: W.B. i E. S. Strony umowy darowizny, osobiście znane notariuszowi, obywatelki polskie stawiły się w Kancelarii Notarialnej w K. przy ul. [...] i oświadczyły, że akt darowizny akceptują. W treści sporządzonego aktu notariusz wymienił miejsca zamieszkania stron umowy: Z.S. zamieszkała w K. przy ul. [...], W.B. zamieszkała w W. przy ul. [...], E.S. zamieszkała w W. przy ul. [...].