Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. III SA/Wa 3842/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2015 r. sprawy ze skargi W.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2008 r. do grudnia 2010 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W., orzekającą o solidarnej odpowiedzialności W.W. (dalej zwanego "Skarżącym") za zaległości spółki M. S.A. w W. (dalej "spółka") w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2008 r. do grudnia 2010 r. w łącznej kwocie 1 803 872 zł, wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej kwocie 930 084 zł i kosztami postępowania egzekucyjnego w łącznej kwocie 34 915, 70 zł.

Z motywów zaskarżonej decyzji wynika, że spółka nie uregulowała zobowiązań w podatku od towarów i usług, określonych w prawomocnych decyzjach Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S., a prowadzona wobec niej egzekucja okazała się bezskuteczna. Wobec tego Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W., po przeprowadzeniu postępowania podatkowego w zakresie odpowiedzialności podatkowej Skarżącego, orzekł o jego odpowiedzialności we wskazanym na wstępie zakresie.

W odwołaniu Skarżący zarzucił Naczelnikowi naruszenie art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie i przyjęcie, że ponosi solidarną odpowiedzialność ze spółką za jej zobowiązania podatkowe, podczas gdy odpowiedzialność członków zarządu obejmuje wyłącznie zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu oraz zaległości wymienione w art. 52, powstałe w czasie pełnienia obowiązków członka zarządu, co w niniejszej sprawie winno doprowadzić do wniosku, iż Skarżący nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania objęte decyzją. Wskazał także na naruszenie art. 116 § 1 pkt 2 Ordynacji, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie i przyjęcie, że Skarżący nie uwolnił się z odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki, podczas gdy wskazany został jej majątek (wierzytelności), z którego może być prowadzone postępowanie egzekucyjne. W odwołaniu wskazano ponadto na naruszenie art. 116 § 1 Ordynacji, poprzez niewłaściwe jego zastosowanie i przyjęcie, że istnieje stan bezskuteczności egzekucji w stosunku do spółki, podczas gdy spółka posiada majątek w postaci przysługujących jej wierzytelności, z których możliwe jest zaspokojenie jej zobowiązań podatkowych. Wśród zarzutów procesowych wskazano na naruszenie art. 121 § 1 O.p., poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób podważający zaufanie do organów podatkowych, art. 122 O.p., poprzez zaniechanie podjęcia wszelkich działań mających na celu dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, a także art. 180 § 1 O.p., poprzez pominięcie w niniejszej sprawie jako dowodu dokumentów przedłożonych przez Skarżącego w postępowaniu dotyczącym odwołania od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z [...] czerwca 2011 r., tj. dokumentu z 5 listopada 2010 r. oraz z 19 czerwca 2007 r., wskazującego majątek spółki, tj. zobowiązania H. Sp. z o. o., z którego można prowadzić postępowanie egzekucyjne.