Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Gd 1619/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi K.K. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 10 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 10 sierpnia 2015 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 15 maja 2015 r., którą odmówiono uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 27 marca 2014 r. określającej podatniczce K.K. podatek od towarów i usług do zapłaty z tytułu faktur sprzedaży wystawionych w maju, czerwcu, wrześniu i grudniu 2012 r.

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

Decyzją ostateczną z dnia 27 marca 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił podatniczce K.K. na podstawie art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatek od towarów i usług do zapłaty z tytułu faktur sprzedaży wystawionych w maju, czerwcu, wrześniu i grudniu 2012 r. Decyzja została doręczona w trybie art. 150 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zwanej dalej O.p. Decyzja stała się ostateczna wobec niewniesienia przez stronę odwołania.

W dniu 26 listopada 2014 r. podatniczka złożyła wniosek, uzupełniany w kolejnych pismach, o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją ostateczną w oparciu o przesłanki wymienione w art. 240 § 1 pkt 1, 4 i 5 O.p., tj: dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne okazały się fałszywe; strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu; wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję.