Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Kr 227/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wolas Sędziowie: WSA Inga Gołowska(spr.) WSA Waldemar Michaldo po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi F. Sp. z o.o. w K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z 15 grudnia 2016r. znak: [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie postępowania zabezpieczającego -skargę oddala-

Uzasadnienie

I.

Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi postępowanie zabezpieczające wobec F. sp. z o.o. z siedzibą w K. na podstawie własnych zarządzeń zabezpieczenia z 31 sierpnia 2015r. nr [...] oraz nr [...], obejmujących przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres listopad - grudzień 2012 r. w wysokości 2.793.553,00 zł. wraz z odsetkami.

Pismem z 29 września 2015r. spółka F. wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego. Jako podstawę prawną zarzutów wskazała:

art. 33§1 pkt 8, w zw z art. 166b oraz w związku z art. 7§2 ustawy z 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz.U. z 2014 poz. 1619 ze zm. dalej-u.p.e.a.) tj. zastosowanie zbyt uciążliwego środka zabezpieczającego;

art. 33§1 pkt 6 w zw z art. 166b oraz w zw z art. 155b§1 pkt 1 u.p.e.a. tj. przystąpienie do czynności zabezpieczających bez doręczenia zobowiązanemu odpisu zarządzenia zabezpieczenia.

Spółka wniosła jednocześnie o umorzenie prowadzonego postępowania zabezpieczającego na podstawie art. 34§4 w zw z art. 166b u.p.e.a.

Naczelnik Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu powyższych zarzutów wydał w dniu 30 października 2015r. postanowienie nr [...], w którym uznał złożone zarzuty za nieuzasadnione.

Na powyższe postanowienie Spółka złożyła zażalenie, powielając argumenty podniesione w zarzutach na postępowanie zabezpieczające tj.

niewłaściwe zastosowanie art. 33§1 pkt 8, w zw z art. 166b oraz w zw z art. 7§2 u.p.e.a., poprzez nieuprawnione uznanie, iż zabezpieczenie środków na rachunku bankowym zobowiązanego nie jest dla zobowiązanego najbardziej uciążliwym sposobem zabezpieczenia. W uzasadnieniu tego zarzutu Spółka wskazała, że dokonanie zabezpieczenia na rachunkach bankowych jest dla Spółki najbardziej uciążliwym środkiem egzekucyjnym. Taki sposób zabezpieczenia uniemożliwia jej prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na natychmiastową utratę płynności finansowej. W ocenie spółki taki stan rzeczy doprowadzi do zaprzestania działalności operacyjnej spółki co w konsekwencji doprowadzi do upadłości spółki.