Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. II SA/Kr 541/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda (spr.) Sędziowie: WSA Agnieszka Nawara-Dubiel WSA Mirosław Bator Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2016 r. sprawy ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 26 lutego 2016 r., znak: [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za usunięcie drzew skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 26 lutego 2016 r., znak: [...], wydaną na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1, art. 88 ust. 1 pkt 1ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody ( tekst jednol. Dz. U. z 2015 r., poz. 1651 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpoznaniu odwołania M. K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 18 grudnia 2015 r., znak: [...], którą wymierzono M. K. administracyjną karę pieniężną w kwocie [...] zł. za usunięcie 9 sztuk drzew, gatunku dąb szypułkowy i robinia biała, bez wymaganego zezwolenia.

Orzekając w ten sposób organ odwoławczy wskazał, że w dniu 13 września 2013 r. wpłynął wniosek M. K. o zezwolenie na usunięcie drzew z działki nr [...], położonej przy ul. [...] w K. Podczas oględzin mających miejsce 4 października 2013 r. stwierdzono brak części drzew ujętych we wniosku. Po zakończeniu postępowania w tej sprawie Prezydent Miasta decyzją z dnia 21 marca 2014 r. wymierzył M. K. administracyjną karę pieniężną w wysokości [...] zł. za usunięcie 10 sztuk drzew bez wymaganego zezwolenia. Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, a Samorządowe Kolegium Odwoławcze po decyzją z dnia 22 maja 2014 r., znak: [...], uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezydent Miasta powołaną na wstępie decyzję. Od powyższej decyzji odwołanie złożyła w terminie M. K., wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Zaskarżonej decyzji zarzucono m.in. naruszenie przepisów prawa procesowego i materialnego: - art. 88 ust. 1 pkt. 2 w zw. z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody poprzez uznanie, że podmiotem odpowiedzialnym w przedmiotowej sprawie za usunięcie drzew i krzewów bez wymaganego zezwolenia jest posiadacz nieruchomości, który nie zawinił usunięciu drzew i krzewów - art. 7 i art. 77 k.p.a. poprzez brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz błędną ocenę zebranych dowodów, a także poprzez przerzucenie na stronę postępowania ciężaru dowodowego; - art. 8 w zw. z art. 107 k.p.a. poprzez naruszenie zasady pogłębienia zaufania obywateli do organów administracji publicznej; - art. 107 § 3 k.p.a. poprzez zbyt skrótowe i niejasne sformułowanie uzasadnienia podjętego rozstrzygnięcia.